Parafia Rzymskokatolicka Męczeństwa św. Jana Chrzciciela w Rychtalu

Rok 2020 będziemy obchodzić w parafii w Rychtalu jako ROK EKUMENICZNY. Przez ponad 150 lat Ewangelicy współtworzyli społeczność Rychtala. Z udziałem zaproszonego przeze mnie duchownego Kościoła Ewangelickiego zostanie odsłonięta tablica pamiątkowa na budynku dawnej pastorówki oraz odprawiona modlitwa ekumeniczna na dawnym cmentarza ewangelickim przy ul. Kępińskiej. Teren cmentarza jest w zarządzie Starostwa Powiatowego w Kępnie. Mam nadzieję, że uda się uzyskać środki na jego uporządkowanie, ogrodzenie i oznaczenie jako nekropolii.

Dawny cmentarz ewangelicki w Rychtalu.

Historia parafii ewangelickiej w Rychtalu

„Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich podaje, iż w roku 1842 Rychtal liczył 1310 mieszkańców w tym 220 ewangelików.

Na dawnych pocztówkach i fotografiach przedstawiających Rychtal z łatwością można dostrzec górujące nad miasteczkiem wieże dwóch świątyń: katolickiej i ewangelickiej. Dziś młodzi mieszkańcy z trudem wskazują miejsce które jeszcze w połowie lat pięćdziesiątych minionego wieku zajmowała druga z rychtalskich świątyń. Przez ponad 150 lat ewangelicy współtworzyli jednak społeczność Rychtala, warto więc zachować w pamięci historię tej wspólnoty. W latach 1811 - 1871 ewangelicy z Rychtala uczęszczali do kościołów w Drożkach lub w Głuszynie. Do parafii w Drożkach Rychtal oficjalnie został przyjęty dopiero w 1836 roku. W 1855 roku znajdował się w Rychtalu dom modlitwy, w którym nabożeństwa odprawiał pastor von Pachner z Drożek. W dniu 19 maja 1871 roku władze państwowe i kościelne wydały dekret pozwalający na budowę kościoła w Rychtalu. Fundamenty wylano już 6 czerwca 1871 roku. Do budowy kościoła zatrudniono znanego wrocławskiego architekta Karla Lüdecke. Budowa kościoła zakończona została w 1873 roku. W 1874 roku powstała w Rychtalu samodzielna parafia ewangelicka, jednak opiekę duszpasterską sprawował nadal pastor z Drożek wraz z wikariuszem. W 1876 roku dokonano uroczystego poświęcenia kościoła ewangelickiego w Rychtalu. W 1892 roku została zniesiona unia personalna parafii ewangelickich w Rychtalu i w Drożkach. W 1893 roku pierwszym pastorem parafii ewangelickiej w Rychtalu został ustanowiony dotychczasowy wikariusz pastor Otto Graetz, który z braku probostwa musiał zamieszkać w pobliskiej szkole ewangelickiej (dzisiejsza tzw. "Biała Szkoła"). Dnia 28 maja 1901 roku został położony fundament pod budowę probostwa ewangelickiego w Rychtalu, którego budowa zakończona została w 1902 roku - budynek stoi do dziś i nadal nazywany jest "Pastorówką". W 1909 roku parafię opuścił pastor Otto Graetz, zastąpił go pastor Otto Paschowsky, który przebywał w Rychtalu do 1911 roku, ze względu na stan zdrowia opuścił Rychtal, a w jego miejsce ustanowiono nowym proboszczem dotychczasowego wikariusza pastora Huberta Hoffmanna. W końcu kwietnia 1939 roku pastor Hoffmann otrzymał nakaz opuszczenia parafii, w ciągu 3 dni miał opuścić Rychtal, ale otrzymał dodatkowe 3 dni żeby mógł uporządkować sprawy kościoła i parafii. Po wydaleniu go przez władze polskie z Rychtala przeprowadził się do Namysłowa gdzie odebrano mu paszport. W roku 1940 chciał powrócić do Rychtala, ale władze niemieckie kategorycznie mu tego zakazały. Od września 1939 roku opuszczoną parafią duszpastersko zajmował się pastor Dietrich Mogull z Drożek. W styczniu 1945 roku w czasie prowadzonych działań wojennych o wyzwolenie Rychtala budynek kościoła ewangelickiego w Rychtalu został nietknięty, nieznacznemu uszkodzeniu uległ jedynie hełm i wieża kościoła. W latach 1955 - 1959 rozebrano piękny i zabytkowy obiekt sakralny, a z uzyskanej cegły zbudowano salę gimnastyczną przy szkole podstawowej w Rychtalu. Jak podaje ówczesna prasa plany zakładały również budowę gromadzkiej łaźni.

Artykuł w " Głosie Wielkopolskim " o rozbiórce kościoła ewangelickiego w Rychtalu

Pastorzy rychtalscy

Pastor Otto Graetz w latach 1893 – 1909

Pastor Otto Paschowsky w latach 1909 – 1911

Pastor Hubert Hoffmann w latach 1911 – 1939

Pastor Dietrich Mogull w latach 1939 – 1945

Otto Graetz

pastor – astronom - wynalazca

Pastor Otto Graetz - wikariusz parafii ewangelickiej w Drożkach w roku 1893 został ustanowiony pierwszym pastorem parafii ewangelickiej w Rychtalu. Kierował on rychtalską parafią do roku 1909, w którym został przeniesiony do parafii Szybowice gdzie pełnił swoją posługę przez kolejne 22 lata, aż do roku 1931. Zapisał się on w historii Rychtala przede wszystkim tym, iż to z jego inicjatywy została wybudowana rychtalska pastorówka, do dnia dzisiejszego jeden z najładniejszych architektonicznie budynków w Rychtalu. Jednak w roku 1894 zapoczątkował on też pisanie kroniki ewangelickiej gminy Rychtal "Chronik der Evangelischen Gemeinde Reichthal, Diocese Namslau" – 242 stronicowego rękopisu zawierającego zapiski z lat 1894-1941. Pastor Graetz był jednak człowiekiem wielu pasji. W zasobach Biblioteki Johna Wolbacha w Harvardzie, znajduje się niemieckie czasopismo „Wiadomości Astronomiczne”, które w tomie 149 na stronie 241 opisało orbitę meteoru, który 19 sierpnia 1898 roku pojawił się na niebie nad Śląskiem. Jednym z obserwatorów, którzy zmierzyli trajektorię jego lotu był właśnie rychtalski pastor Otto Graetz, którego pomiary i miejsce ich dokonania zostały w czasopiśmie odnotowane. Inną zasługą rychtalskiego pastora było zaprojektowanie domowego barometru, który został opatentowany w niemieckim Urzędzie Patentowym 4 marca 1989 roku. Być może uda się dotrzeć do kolejnych informacji, które pozwolą ocalić od zapomnienia tego niezwykłego mieszkańca naszej Małej Ojczyzny.

Zasadnicza czzęść artykułu w wolnym tłumaczeniu

19 sierpnia 1898 r. zobaczono na Śląsku, ale również na wschodnich obrzeżach Niemiec jasny meteor, którego trajektorię można było zobaczyć podczas kilku obserwacji, przybliżając go. Te obserwacje są ujęte w tabeli. Poszczególne znaki oznaczają lokalizację meteorytu, dł, szer. geograficzną, azymut, wysokość, punkt początkowy i końcowy obserwacji. Punkty początkowe i końcowe są podane wg metody Galla. Czwarta obserwacja w Gliwicach została upubliczniona niestety dopiero po zakończeniu całościowych obliczeń na podstawie pozostałych sześciu obserwacji w ten sposób, iż można było zrobić nowe, konieczne obliczenia. Starania, aby podać bardzo dokładne dane, z dużą precyzją nie pasowały jednak do reszty, ale z drugiej strony, biorąc pod uwagę pozostałe pomiary i rezultaty można było stwierdzić, iż nowe obliczenia nie były tak bardzo różne od wcześniejszych. Można by w sumie pozostawić tę obserwację niezauważoną. Możliwy błąd wynosił niewiele.

Pastorówka w 1945r.

Projekt architektoniczy rychtalskiej pastorówki z 5 maja 1901r.

Widok od strony ulicy Kępińskiej.

Widok od strony ogrodu.

Szkoła ewangelicka w 1904r.

Kronika gminy ewangelickiej w Rychtalu.

"Chronik der evangelischen Gemeinde Reichthal, Diocese Namslau" - Kronika ewangelickiej gminy Rychtal, zapoczątkowana przez pastora Otto Graetza w roku 1894/95 to 242-stronicowy rękopis zawierający zapiski lat 1894-1941. Księga oprawiona została w skórę w znanym namysłowskim zakładzie Ad. Toebe (m.in. wydawcy widokówek). Eksponat ze zbiorów: Towarzystwo Miłośników Ziemi Namysłowskiej.

Foto. Tadeusz Wincewicz

Kościół ewangelicki na archiwalnych pocztówkach i fotografiach

Współczesna wizualizacja kościoła ewangelickiego przy obecnej ul. Kępińskiej

http://www.kepnosocjum.pl

Pastorówka i budynek gospodarczy w malarstwie Henryka Bajora z 2014r.

Dawny cmentarz ewangelicki w Rychtalu w kalendarzu " Kocham Rychtal 2017r."

Projekt architektoniczny kościoła ewangelickiego w Rychtalu

Karl Johann Bogislaw Lüdecke (1826-1894)

Rok budowy 1872

Architekturmuseum der TU Berlin

Karl Johann Bogislaw Lüdecke (1826-1894) - Muzeum Architektury Wrocław.

Karl Johann Bogislaw Lüdecke urodził się 28 maja 1826 roku w Szczecinie. Studiował w Berlinie, pracę rozpoczął na Pomorzu. Następnie przeniósł się do Wrocławia, gdzie pracował jako radca budowlany i nauczyciel w Szkole Budownictwa i Rzemiosł (obecnie siedziba Akademii Sztuk Pięknych), której został dyrektorem w 1875 roku. Zmarł 21 stycznia 1894 roku we Wrocławiu. W swojej karierze opracował ponad 150 projektów, w większości utrzymanych w duchu modnego w XIX wieku eklektyzmu ( historyzmu ). Architekt bazował głównie na stylu romańskim, gotyckim i renesansowym.

Do jego najważniejszych dzieł należą:

1856-1863 – pałac w Biechowie

1860 – pałac w Tułowicach

1864 – pałac w Kopicach

1864-1867 – gmach Nowej Giełdy we Wrocławiu

1867 – kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Dobrej

1867-1870 – kościół Zmartwychwstania Pańskiego w Starym Zdroju (obecnie dzielnica Wałbrzycha)

1871 – pałac w Brynku

1873 – Kolumna Zwycięstwa w Oleśnicy

1874 – kościół pw. Matki Bożej Różańcowej w Modłej

1874-1876 – kościół pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Twardogórze

1878 – pomnik Johanna F. Knorra w Parku Słowackiego we Wrocławiu (do dziś zachował się tylko cokół)