ODPUST MĘCZEŃSTWA ŚW. JANA CHRZCICIELA
Ostatnia niedziela sierpnia. Suma odpustowa o 12.00. Pozostałe Msze Św. o godz. 8.00 i 18.00.
RELIKWIARZ Z CZĄSTKĄ KOŚCI ŚW. JANA CHRZCICIELA Z ROKU 1751
TŁUMACZENIE DOKUMENTU UMIESZCZONEGO W RELIKWIARZU RYCHTALSKIM ŚW. JANA CHRZCICIELA
Bernardyn de Cianis, patrycjusz sieneński, z Bożej i Stolicy Apostolskiej łaski biskup Montis, Najjaśniejszego i Najświętszego Pana naszego prałat domowy, przyboczny samego Papieża, komes palatyński, bezpośrednio podległy opactwu św. Antymiusza i tejże Świętej Stolicy.
Wszystkim i każdemu z osobna, którzy będą mieli wgląd w nasz niniejszy dokument podajemy bez żadnej wątpliwości i poświadczamy, że po okazaniu nam licznych świętych relikwii, uznaliśmy je za wydobyte z wiarygodnych miejsc, oraz potwierdzone przez dokument urzędowy i zabezpieczone pieczęcią. Z nich mianowicie pochodzącą i wyjętą ze czcią cząstkę z kości św. Jana Chrzciciela, umieszczoną w małej puszce srebrnej o owalnym kształcie, zabezpieczonej podwójnym szkłem kryształowym i oplecionej czerwoną wstęgą jedwabną, z odciśniętą w czerwonym wosku hiszpańskim nasza pieczęcią, dla poświadczenia jej autentyczności, dla większej chwały Boga i czci Jego świętych ofiarowaliśmy oraz przekazaliśmy w darze, aby inni mogli ową świętą relikwię otrzymać i w dowolnym kościele, oratorium czy kaplicy była wystawiona oraz złożona w celu oddawania publicznej czci przez wiernych.
Dla nadania wiarygodności powyższym ustaleniom poleciliśmy wystawić niniejszy dokument podpisany przez nas własnoręcznie oraz zaopatrzony w naszą pieczęć. Dane w naszym pałacu biskupim dnia 10 lutego roku 1750.
Bernardyn biskup
Dodatek dopisany odręcznie rok później:
Okazane nam cząstki z kości św. Jana Chrzciciela, dokładnie obejrzane i zbadane, wedle tego jak obecny dokument urzędowy stanowi, zostają uznane za odnalezione i można je wystawiać do publicznej czci przez wiernych. We Wrocławiu, z Urzędu Wikariatu Generalnego ds. Duchownych, dnia 5 lutego 1751.
Philipp Gotthard von Schaffgotsch - biskup wrocławski w latach 1747 - 1795. Jest wielce prawdopodobne, iż to właśnie on przyczynił się do pozyskania przez parafię w Rychtalu relikwii I stopnia św. Jana Chrzciciela.
CZYM SĄ RELIKWIE ?
Materialne pozostałości po ludziach szanowanych i kochanych, czy to cielesne, jak np. kości, czy rzeczowe, jak np. modlitewnik, nazywa się relikwiami. Kult relikwii jest tak stary, jak kultura ludzka. W starożytnym Izraelu w wielką czcią były otaczone groby patriarchów. Ze czcią przechowywano również przedmioty osobiste ludzi zmarłych. W Ewangeliach natomiast wielokrotnie jest mowa o pobożnym traktowaniu rzeczy związanych z jeszcze żyjącym Jezusem, np. o ufnym dotykaniu się Jego szat, a nawet samych frędzli Jego płaszcza dla uzyskania zdrowia. Dzieje Apostolskie podają z kolei fakt, że do św. Piotra przynoszono chorych, aby przynajmniej cień jego ciała padł na nich i aby zostali uzdrowieni. W innym miejscu jest mowa o tym, że w Efezie w podobnym celu nakładano na chorych chusty i przepaski św. Pawła Apostoła. Sam opis pogrzebu Jezusa wskazuje, z jaką czcią traktowano Jego ciało. Józef z Arymatei najpierw prosił Piłata o ciało Jezusa, a otrzymawszy je, owinął w czyste płótno, złożył w nowym grobie, który został wykuty w skale. A po odejściu uczestników pogrzebu, dwie kobiety pozostały przy grobie, jakby dla adoracji relikwii. Następnie przyszły z pachnącymi i drogimi olejkami, aby ze czcią namaścić ciało Jezusa. Te szczegóły z Ewangelii są podawane na pewno nie bez powodu. Z kolei Drzewo krzyża, na którym Jezus złożył ofiarę życia. odnaleziono po trzystu latach, w trakcie porządkowania wzgórza Golgoty, zainicjowanego przez św. Helenę. Ciało Jezusa i Jego krzyż to pierwsze chrześcijańskie relikwie. Wkrótce kult relikwii rozszerzył się na męczenników. W poglądach pierwszych chrześcijan na temat czci świętych i relikwii widać wyraźnie odbicie i realizację słów Jezusa: „Kto mi służy, tego uczci mój Ojciec". Od najdawniejszych czasów relikwie oznaczały niemal żywą obecność świętego. Nad grobami męczenników stawiano ołtarze i świątynie. Przed relikwiami niekiedy palono wieczne lampki. Podobnie jak Chrystus mówił o sobie: „Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca” , tak święci zdają się nam podpowiadać: „Kto widzi nas, ten widzi Chrystusa!” Z tego względu świętych można nazwać „piątą Ewangelią”. Patrząc na nich, odczytujemy zapisaną w ich życiu naukę Jezusa i Jego obraz, stając się ich towarzyszami i naśladowcami, a zarazem towarzyszami i naśladowcami Chrystusa. Relikwie mogą być I, II lub III stopnia. Najważniejsze relikwie to relikwie I stopnia, na przykład krew świętego czy jego kości. Drugi stopień stanowią przedmioty, którymi posługiwał się dany święty: ubrania, rzeczy osobiste, rzeczy mające bezpośredni kontakt ze świętym – jego szaty, modlitewnik, różaniec i inne przedmioty codziennego użytku. Relikwie trzeciego stopnia powstają przez styczność z relikwią sklasyfikowaną w grupie pierwszej. Mogą to być na przykład rzeczy potarte o część ciała zmarłego świętego lub dotknięte przez samego świętego w trakcie życia.
ZNANE FAKTY DOTYCZĄCE RELIKWII ŚW. JANA CHRZCICIELA
Św. Jan Chrzciciel został ścięty na polecenie króla Heroda Agrypy za krytykę jego pożycia małżeńskiego z żoną swojego brata - Herodiadą. Jak mówi legenda głowę Św. Jana Herodiada pozostawiła w pałacu. Ukryła ją w tajnym niegodnym miejscu. O miejscu tym wiedziała jedna z dworek imieniem Joanna. Potajemnie zabrała św. relikwię i pochowała ją na Górze Oliwnej w Jerozolimie. Odnaleziono ją w cudowny sposób dopiero w roku 452. Po latach ponownie przechodząc z rąk do rąk - zaginęła. Trzecie odnalezienie św. relikwii miało miejsce w 850 roku. Przeniesiono ją ostatecznie do Konstantynopola. Ciało św. Jana przejęli jego uczniowie i pochowali w stolicy Samarii. Nie ulegało ono rozkładowi. W Samarii rozwinął się silny kult św. Jana. Wyznawcy św. proroka utworzyli sektę, która istnieje do dziś pod nazwą Mandejczyków. Liczna grupa wyznawców św. Jana istnieje np. w Bagdadzie. Św. Łukasz Ewangelista, głosząc w Samarii Dobrą Nowinę, prosił o pozwolenie przeniesienia ciała św. Jana do Antiochii, skąd pochodził. Po odmowie wydania, pozwolono mu zabrać tylko prawą rękę, tę która ochrzciła Chrystusa. Mieszkańcy Antiochii zgotowali relikwii wielkie uroczyste przyjęcie. Święta ręka była przechowywana z wielkim pietyzmem i zasłynęła z wielu cudów. Wznowione przez cesarza Juliana Odstępcę prześladowania chrześcijan zagrażały też i relikwii św. Jana. Jednakże uprzedzony o planowanym napadzie, patriarcha Jerozolimski po kryjomu wysłał relikwie (bez ręki i głowy) do Aleksandrii, a w to miejsce położył innego człowieka. Napastnicy zniszczyli kości i spalili świątynię wraz z grobem św. Jana. Dalsze losy ciała św. Jana pozostają jak dotąd nie znane. Kościół Koptyjski podaje, iż zostało ono z Aleksandrii przeniesione i pochowane w Dolnym Egipcie. Ręka św. Jana nadal pozostawała w Antiochii. W VII w. Syrią, a więc i Antiochią, zawładnęli mahometanie. Starania bizantyńskich cesarzy odzyskania relikwii przez wieki były bezskuteczne. Dopiero w X w. jeden z diakonów ukradkiem zabrał ją ze skarbca w Antiochii i pośpiesznie udał się do Konstantynopola. Gdy dotarł do Chalcedonu nad Bosforem pokazał obecnym chrześcijanom co przywiózł ze sobą. Natychmiast powiadomiono cesarza. Na powitanie św. relikwii do Chalcedonu wysłano cesarską łódź, którą przypłynął patriarcha z liczną świtą. Przez całą drogę patriarcha trzymał relikwię w swoich dłoniach. Kroniki odnotowały, że na powitanie w Konstantynopolu przybył również cesarz i bardzo wielu ludzi. Było to powitanie samego świętego Jana Chrzciciela, który niewidzialnie przychodził z nieba. Uroczystości miały miejsce w przede dniu święta Chrztu Pańskiego. Potem od ręki odjęto dwa palce. Jeden podarowano klasztorowi Studyjskiemu św. Jana, skąd trafił w ręce Turków. Obecnie znajduje się w muzeum Topkapi w Stambule w złotej oprawie. Drugi palec podarowano św. Sawie w związku z ogłoszeniem samodzielności Cerkwi Serbskiej. Po latach palec ten trafił w posiadanie papieża Piusa XI, który przekazał go kościołowi w Sienie we Włoszech, gdzie znajduje się do chwili obecnej. Prawa ręka św. Jana pozostawała w Bizancjum aż do IV Wyprawy Krzyżowej z 1204 r. Wówczas została wywieziona przez patriarchę do Nicei. W XV w. Bizancjum zajęli Turcy. Sułtan turecki, w celu pozyskania przychylności Rycerzy Maltańskich - Joannitów, podarował im św. relikwię. W ich posiadaniu znalazła się nie tylko ręka św. Jana, ale i część Krzyża Chrystusowego i cudowna ikona Matki Bożej Filermskiej. Te święte przedmioty były przechowywane na Malcie ponad 250 lat. W 1798 r. Napoleon zdobył Maltę i usunął z niej Joannitów. Wtedy na generała Joanitów został wybrany rosyjski car Paweł I. W ślad za tym do Petersburga, a właściwie do rezydencji cara w Gatczynie pod Petersburgiem zostały przewiezione relikwie. Po 1917 r. w obawie przed zniszczeniem przez komunistów, matka ostatniego cara – Maria wywiozła je do Danii, skąd sama pochodziła. Z Danii przekazano je Metropolicie Kijowskiemu Antoniemu Chrapowickiemu, który wywiózł je do rosyjskiej cerkwi w Serbii. Po wielu zawirowaniach wojennych ostatecznie prawa ręka Chrzciciela (bez palców - małego i serdecznego), część św. Krzyża Chrystusowego i cudowna ikona Matki Bożej trafiają do klasztoru Cetnje w Czarnogórze, gdzie przebywają do dnia dzisiejszego.Co do głowy Św. Jana – oprócz jej części przechowywanej w muzeum Topkapi w Stambule, inna jej część znajduje się w meczecie w Damaszku. Do niedawna był to największy meczet na świecie. Przerobiono go z bazyliki św. Jana Chrzciciela. Do dziś w meczecie jest kaplica ze złoconą bizantyńską kopułą. W kaplicy tej, jak twierdzą miejscowi, znajduje się głowa św. Jana. Istnieje nawet podanie, że z głowy tej wyciekała obficie krew, gdy mahometanie chcieli ją stamtąd usunąć. Trzecim miejscem, gdzie przechowywana jest głowa św. Jana, a właściwie jej część, jest Atos. Znajduje się ona w klasztorze Dionizos. Kolejne miejsce to Francja, miasto Amiens w pobliżu Paryża. Jest tu ogromna bazylika gotycka. W opisie architektury bazyliki jest wzmianka, że jest ona godna aby tam była przechowywana głowa św. Jana Chrzciciela. Wielu odwiedzających rychtalski kościół okazuje zdziwienie, że w tak małej miejscowości znajduje się relikwiarz z cząstką kości św. Jana Chrzciciela. W historii Kościoła pragnienie posiadania relikwii proroka z nad Jordanu było tak ogromne, iż wielu dziś powątpiewa, czy którakolwiek z nich jest rzeczywiście autentyczna. Trudno też dzisiaj dociec w jaki sposób relikwie te znalazły się w Rychtalu. W stopie relikwiarza znajduje się dokument podpisany przez biskupa Sieny w 1750 roku oraz potwierdzenie jego autentyczności rok później przez biskupstwo wrocławskie. Nie bez znaczenia dla pozyskania relikwii przez parafię w Rychtalu mogło mieć sąsiedztwo pałacu biskupów wrocławskich - właścicieli Rychtala w latach 1386 - 1810. Budynek pałacu mieści się w oddalonym zaledwie o dwa kilometry Skoroszowie. Być może ówczesny biskup wrocławski Philipp Gotthard von Schaffgotsch był tym, który pomógł w pozyskaniu relikwii proboszczowi parafii ks. Zygmuntowi Stanisławowi Pikielowi - Archiprezbiterowi archidiakonatu rychtalskiego. Jak było naprawdę i czy relikwie są autentyczne pewnie nigdy już się nie dowiemy, jednak mam nadzieję, że świadomość, iż w naszym kościele mamy relikwie św. Jana, które są w godny sposób wystawione przyczyni się do ożywienia kultu świętego rozpościerającego przecież od stuleci swoją opiekę nad naszą parafią.
UROCZYSTOŚĆ PATRONA MIASTA RYPIN 2019
W uroczystość narodzenia św. Jana Chrzciciela 24 czerwca 2019 roku w kościele św. Trójcy sprawowana była Msza Św. pod przewodnictwem ks. kan. Mariusza Białobłockiego proboszcza zaprzyjaźnionej z Rypinem parafii w Rychtalu, który wygłosił okolicznościowe kazanie. Po uroczystości w kościele uczestnicy przeszli na główny plac miasta, gdzie odczytano akt zawierzenia oraz złożono wieniec w barwach miasta.
UROCZYSTOŚĆ ODPUSTOWA W ROKU JUBILEUSZU 630 - LECIA RYCHTALA
W niedzielę 28 sierpnia 2016r. przeżywaliśmy w naszej parafii Uroczystość odpustową Męczeństwa św. Jana Chrzciciela połączoną z obchodami 630 - lecia relokacji Rychtala. Sumę odpustową, podczas której dziękowaliśmy również za zebrane plony ziemi, odprawili:ojciec Augustyn ze Zgromadzenia Ojców Franciszkanów ze Wschowej, który wygłosił również kazanie, ks. Benon Hojeński ze Zgromadzenia Księży Salwatorianów, ks. kan. Bernard Cegła proboszcz parafii w Luboniu oraz ks. kan. Andrzej Milian proboszcz parafii w Krzyżownikach. W Uroczystości uczestniczyła także siostra Ewelina Uruska przełożona Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi. We Mszy uczestniczyli przedstawiciele władz, poczty sztandarowe OSP, Szkół i PSL, parafianie i mieszkańcy naszej gminy. Oprawę muzyczną przygotował chór rychtalski oraz schola FIO.
DNI RYPINA 2016
17 czerwca 2016r. uroczystą Mszą Świętą w kościele św. Trójcy rozpoczęły się Dni Rypina. W uroczystości wziął udział ks. Mariusz Białobłocki proboszcz zaprzyjaźnionej z Rypinem parafii pw. Męczeństwa św. Jana Chrzciciela w Rychtalu. Po wspólnym nabożeństwie przemaszerowano pod pomnik patrona miasta – św. Jana Chrzciciela, gdzie odmówiono modlitwę zawierzenia.
UROCZYSTOŚCI JUBILEUSZOWE MIASTA RYPIN Z UDZIAŁEM DELEGACJI Z RYCHTALA
Artykuł z internetowego wydania "Gościa Niedzielnego"
( 25.06.2015r. )
W czasie obchodów jubileuszu miasta i kościoła Świętej Trójcy w Rypinie sprowadzone zostały relikwie św. Jana Chrzciciela. Uroczystości wprowadzenia tego znaku przewodniczył ks. bp Roman Marcinkowski, który pogratulował społeczności rypińskiej odwagi wyboru patrona i skutecznych starań o relikwie świętego. Relikwie świętojańskie 3 stopnia zostały sprowadzone z parafii Męczeństwa św. Jana Chrzciciela w Rychtalu w diecezji kaliskiej, gdzie od ponad 250 lat przechowywany jest relikwiarz z cząstką kości świętego, potwierdzony oryginalnym certyfikatem Bernardyna de Cianis biskupa Sieny. Relikwie rypińskie są 3 stopnia; to fragment materiału, który przez kilka wieków miał styczność z relikwiami kości. 26 kwietnia w Rychtalu odebrała je kilkuosobowa delegacja z Rypina, wraz z ks. prał. Tadeuszem Zabornym, proboszczem rypińskiej fary i burmistrzem Pawłem Grzybowskim. Czerwcowa uroczystość wprowadzenia relikwii była już zwieńczeniem starań. Do rypińskiej fary wprowadził relikwiarz ks. Mariusz Białobłocki, proboszcz parafii w Rychtalu. Jak podkreślano w trakcie uroczystości to wspólne święto dla obu miast. W tym wyjątkowym świętojańskim święcie uczestniczyła delegacja z Rychtala, władze Rypina z burmistrzem na czele i powiatu, ze starostą Zbigniewem Zgórzyńskim. Po Mszy św. procesyjnie udano się pod pomnik patrona, znajdujący się na rynku. Tam ks. bp Roman Marcinkowski odmówił modlitwę w intencji całego miasta. W tym roku miasto obchodzi 950- lecie pierwszej wzmianki o Rypinie, a także 670-lecie nadania mu praw miejskich.
UROCZYSTOŚĆ PRZEKAZANIA RELIKWII ŚW. JANA CHRZCICIELA MIASTU RYPIN
W niedzielę 26 kwietnia 2015r. przybyła do Rychtala delegacja 16 - tysięcznego miasta Rypina (położonego we wschodniej części województwa kujawsko-pomorskiego) na czele z burmistrzem p. Pawłem Grzybowskim i proboszczem parafii św. Trójcy ks. prałatem Tadeuszem Zabornym. Na zakończenie Mszy Świętej o godzinie 11.00 odbyło się przekazanie fragmentu materiału, który przez setki lat miał styczność z relikwiami kości św. Jana Chrzciciela, znajdującymi się w rychtalskim kościele. Są to więc relikwie trzeciego stopnia św. Jana Chrzciciela. Dla Rypina jest to rok wyjątkowych jubileuszy: 950-lecie pierwszej wzmianki o Rypinie, 670 rocznica nadania praw miejskich oraz 660 lat kościoła Trójcy Świętej. Główne uroczystości jubileuszowe są zaplanowane na czerwiec. Jubileuszowi kościoła będzie poświęcona wystawa i sesja naukowa, do świątyni zostaną również wprowadzone relikwie św. Jana Chrzciciela - patrona miasta Rypina.
LITANIA DO ŚW. JANA CHRZCICIELA
Kyrie, elejson! Chryste, elejson! Kyrie, elejson!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami!
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami!
Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami!
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święty Janie Chrzcicielu
Wysłanniku Boży
Poprzedniku naszego Zbawiciela
Wzgardzicielu świata
Głosie wołający na pustyni
Zwiastunie prawdy
Wskazujący drogę do nieba
Światło Proroków
Przykładzie męczenników
Któryś przed swoim poczęciem był oznajmiony przez Anioła
Któryś był poświęcony już w żywocie matki
Któryś otrzymał swoje imię z nieba
Który poświęciłeś się z najdoskonalszej miłości na służbę Jezusa Chrystusa
Który przygotowałeś drogę do prawdziwej pokuty
Który nawróciłeś przez naukę i przykład niezliczoną liczbę ludzi do Boga
Który wypowiedziałeś nieustraszony Herodowi prawdę w oczy
Który dla prawdy krew swoją przelałeś
O chwalebny patronie i orędowniku przed Bogiem
My grzeszni, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas!
Abyś nam łaską pokuty i poprawy życia uprosić raczył
Abyś dla nas pomnożenie wiary, nadziei i miłości uprosić raczył
Abyś nam czystość duszy i ciała uprosić raczył
Abyś nam w godzinę śmierci dopomóc i przy sądzie za nami wstawić się raczył
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się nad nami, Panie.
Módl się za nami, święty Janie Chrzcicielu.
Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
Módlmy się: Boże, Ty powołałeś świętego Jana Chrzciciela, aby przygotował Twój lud na przyjście Chrystusa Pana, udziel Twojemu Kościołowi daru radości w Duchu Świętym i skieruj dusze wszystkich wiernych na drogę zbawienia i pokoju. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.