UWAGA !
NIEKTÓRE Z PROPONOWANYCH DO ZWIEDZENIA OBIEKTÓW ZNAJDUJĄ SIĘ W BLISKIEJ ODLEGŁOŚCI I WARTO POŚWIĘCIĆ CZAS, BY ZWIEDZIĆ KILKA Z NICH W JEDEN DZIEŃ.
CENY BILETÓW WSTĘPU PODANE PONIŻEJ NALEŻY TRAKTOWAĆ JEDYNIE JAKO ORIENTACYJNE.
AKTUALNE CENY ZNAJDĄ PAŃSTWO NA STRONACH INTERNETOWYCH POSZCZEGÓLNYCH OBIEKTÓW.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO SOKOŁOWSKA
(163 kilometry od Rychtala )
Rychtal – Wrocław - Bielany Wrocławskie - Świdnica - Wałbrzych - Sokołowsko
Pierwsza wzmianka nt. Sokołowska pojawia się w 1357, jako istniejąca wieś założona najprawdopodobniej przez zakon benedyktynów w Broumově. Do końca XV wieku Sokołowsko miało kilku właścicieli. W 1509 r. Sokołowsko wraz z pd. częścią księstwa świdnickiego nabył hr. von Hochberg, który założył rodową siedzibę w Książu. Do połowy XIX wieku w Sokołowsko nie różniło się niczym od innych wsi w dobrach Hochbergów. Zmiana w losach wsi nastąpiła w 1849 r., kiedy na wypoczynek zajechała hr. von Colomb. Zachwycona krajobrazem Sokołowska namówiła swojego szwagra dr Hermanna Brehmera na utworzenie uzdrowiska leczącego metodą hydroterapii Vincenta Priessnitza. W 1855 r. w Sokołowsku zostało uruchomione pierwsze na świecie specjalistyczne sanatorium dla gruźlików, którym zastosowano nowatorską metodę leczenia klimatyczno-dietetycznego. Na wzór Sokołowska został stworzony ośrodek leczenia gruźlicy w Davos. W późniejszym czasie Sokołowsko zyskało miano “śląskiego Davos”, chociaż to Davos powinno nazywać się “szwajcarskim Sokołowskiem”. Bliskim współpracownikiem dr Brehmera stał się prof. Alfred Sokołowski. Dla uczczenia jego zasług w 1945 r. miejscowości nadano jego imię. Uzdrowisko nie należało do tanich, lecz było dobrze zagospodarowane – już przed 1888 r. posiadało pocztę i połączenia telefoniczne. W 1887 r. przebywało tu 730 kuracjuszy. Pobyt dr Tytusa Chałubińskiego w Sokołowsku zaowocował pośrednio jego zainteresowaniem Zakopanem, gdyż rozpoczął poszukiwania okolicy zbliżonej do tego uzdrowiska dla zorganizowania w Polsce takiego samego ośrodka leczenia gruźlicy. Po II wojnie światowej pozostało tutaj uzdrowisko o profilu przeciwgruźliczym. Pod naciskiem dr Stanisława Domina zmieniono profil leczenia w kierunku leczenia chorób dróg oddechowych. W latach 70. XX wieku w miejscowość zaczęto przekształcać w ośrodek sportów zimowych dla potrzeb klubów wałbrzyskich, docelowo miał powstać Wojewódzki Ośrodek Sportów Zimowych. Jednak z braku środków finansowych nie wszystko udało się zrealizować. Pozostały tylko trasy biegowe (w tym nartorolkowa), które włączono do Biegu Gwarków. W ostatnich latach uzdrowisko przeżywa regres, oparty na ogólnym kryzysie ekonomicznym. Po II wojnie światowej status wsi Sokołowsko uzyskało dopiero na początku XXI wieku. W 2007 roku obiekt byłego Sanatorium dr Brehmera zakupiła Fundacja Sztuki Współczesnej In Situ. Ciekawostką jest to, że swoje dzieciństwo w Sokołowsku spędził znany polski reżyser Krzysztof Kieślowski.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO ZAMKÓW BOLKÓW I ŚWINY
( 156 kilometrów od Rychtala )
Rychtal – Wrocław - Kąty Wrocławskie - Kostomłoty - Strzegom - Bolków - Świny
Pierwsza wzmianka o zamku Bolków pochodzi z 1277 r., gdy książę Bolesław II legnicki dał wzmiankę o Hain castro nostro. Zamek Bolków został zbudowany na polecenie księcia legnickiego Bolesława II Rogatki zwanego Łysym i później rozbudowany przez jego syna Bolka I Surowego, księcia świdnicko-jaworskiego. Z inicjatywy Bolka I rozbudowano szereg warowni kontrolujących przejścia z Czech na Śląsk przez pasmo Sudetów. Przyczyniło się to do utrzymania niezawisłości księstwa świdnicko-jaworskiego do końca XIV w. (najdłużej ze wszystkich śląskich księstw). W połowie XIV w. zamek połączono z systemem fortyfikacji miejskich, jego południowy i południowo-wschodni narożnik zostały połączone z miejskimi murami obronnymi. W czasach piastowskich rezydentami zamku byli książęcy burgrabiowie. W latach 1301–1368 za panowania książąt Bernarda świdnickiego i Bolka II Małego (od 1353 r.) zamek został powiększony. Według historyków od czasów Bolka II, przez około 100 lat, zamek pełnił funkcję skarbca, który później został przeniesiono do Pragi. Bolko II był bezdzietny, dlatego adoptował córkę zmarłego brata Henryka (1343 r.), Annę i ustanowił ją dziedziczką księstwa. 27 maja 1353 r. odbył się ślub Anny z królem czeskim Karolem IV. 3 lipca zapisał Bolko II Annie i Karolowi IV księstwa, warunkiem było to, że do swojej śmierci będzie mógł nimi władać, tak samo jak jego żona księżna Agnieszka Habsburska. W 1392 r. zamek przeszedł na własność królów czeskich. W czasie napadów husytów miasto zostało zniszczone, ale zamek nie został zdobyty. W 1463 r. król czeski Jerzy z Podiebradów osadził w zamku rycerza Hansa von Tschirnhausa, który zasłynął w okolicy z rozbojów. Stało się to powodem zorganizowania w 1468 r. przez mieszczan wrocławskich i świdnickich pod przywództwem Guncela II Świnki zbrojnej wyprawy na zamek. W 1491 r. oblegał zamek król czeski Władysław II Jagiellończyk. Na początku XVI w. zamek za sprawą króla Ferdynanda I został przekazany wrocławskiemu biskupowi w dożywocie. Biskup na polecenie monarchy podjął rozbudowę zamku. W latach 1539–1540 zamek pod kierownictwem lombardzkiego architekta Jakuba Parra został przebudowany. Powiększono przede wszystkim obszar warowny. Od 1570 r. właścicielem zamku był Matthias von Logau. W 1596 r. zamek przeszedł w ręce rodu Zedlitz. W 1640 r. (podczas wojny trzydziestoletniej) zamek był oblegany. W 1646 r. zajęły go wojska szwedzkie. W 1703 r. po wygaśnięciu bolkowskiej gałęzi rodziny Zedlitz zamek wraz z miastem zostają sprzedane cystersom z Krzeszowa. Od tego czasu zamek pozostaje niezamieszkany. W 1715 r. cystersi skończyli przebudowę wnętrz. W następstwie sekularyzacji edyktem z 30 października 1810 r. zamek przechodzi na własność skarbu państwa pruskiego. W tym czasie budowla zaczęła popadać w ruinę. W 1813 r. po wojnach napoleońskich na zamku zatrzymali się rosyjscy żołnierze. W 1885 r. władze zezwoliły na rozbiórkę części murów, a pozyskany materiał przeznaczono na naprawę dróg. 10 marca 1913 r. burmistrz Bolkowa (Feige) powołuje Verein für Heimatpflege (Bolkowskie Towarzystwo Regionalne), które miało na celu ożywieniu ruchu turystycznego. Wybuch wojny nie pozwolił jednak na realizację planu. W 1922 r. odbudowany został Dom Niewiast, parter zagospodarowano na schronisko młodzieżowe, a piętro na muzeum regionalne. Po dojściu Hitlera do władzy zamek stał się własnością państwa. Istnieją przypuszczenia, że na zamku mieścił się ośrodek badawczy zajmujący się nadzorem okolicznych fabryk.
GODZINY WEJŚCIA NA ZAMEK BOLKÓW
PONIEDZIAŁEK 9:00-15:30 (wstęp bezpłatny, sale wystawowe nieczynne)
WTOREK-PIĄTEK (od 1 maja) 9:00 – 16:30 (kasa czynna)
Sobota-niedziela (od 1 maja) 9:00 – 17:30 (kasa czynna)
CENY BILETÓW: – w poniedziałki robocze (!) wstęp bezpłatny (sale wystawowe zamknięte)
Pozostałe dni robocze, niedziele, święta i dni wolne od pracy: – normalny 18 zł – ulgowy 10 zł
Zamek Świny został zbudowany z brunatno-czerwonego zlepieńca. Po raz pierwszy został on wymieniony w kronice Kosmasa w 1108 r. pod nazwą Zvini in Polonia. Potem w dokumencie papieża Hadriana IV wzmiankowany jako gród kasztelański Zpini. Jest najstarszym prywatnym zamkiem na terenie obecnej Polski. Według istniejących dokumentów, w XIII w. właścicielami byli w 1230 r. Tader, w 1242 r. Jaksa, a w 1248 r. Piotr ze Świn. W latach 70. XIII w. decyzją Bolka I Srogiego Zamek Świny utracił status kasztelanii na rzecz nowszego Bolkowa. Dawny gród książęcy przeszedł najpewniej jeszcze przed 1272 r. w ręce rycerskie, skoro na dokumencie Bolesława Rogatki z tego roku, występuje już dominus Jan de Swin. W 1313 r. w otoczeniu Bernarda świdnickiego odnotowany jest Piotr de Svyne. Zamek został przekazany rycerskiemu rodowi Świnków (niem. von Schweinichen), który zasiedlał go aż do XVIII w. W 1323 r. właścicielem zamku był Henricus de Swyn. Na miejsce drewnianych umocnień w połowie XIV w. Świnkowie wystawili z łamanego kamienia czterokondygnacyjną wieżę mieszkalno-obronną o bardzo masywnych 2,5-metrowych murach wraz z murem obwodowym. Wieża o wymiarach 12x18 metrów była podpiwniczona i przykryta dwuspadowym dachem. Do dziś zachował się w jej ścianie gotycki portal wejściowy. W połowie XV w. Gunzel von Schweinichen dobudował do wieży dwuszczytowy budynek mieszkalny i nowe fortyfikacje obwodowe. Ostatnią i najdalej idącą przebudowę zamku przeprowadził w latach 1614-1660 Johann Sigismund von Schweinichen, który zmienił rodową siedzibę w renesansową rezydencję. Od północnego zachodu dobudowano prostokątny pałac. Kompleks otoczono obwarowaniami przystosowanymi do użycia broni palnej, na które składały się nowy mur obronny oraz basteje i mały bastion. Wjazd chronił most zwodzony. Ufortyfikowany został także teren podzamcza, na południowy wschód od zamku właściwego znajdują się resztki trójkątnego bastionu ziemnego. W 1762 r. Świny, które szczęśliwie nie ucierpiały ani w czasie wojen husyckich, ani wojny trzydziestoletniej, zostały złupione przez rosyjskie wojska podczas wojny siedmioletniej. W wyniku dewastacji von Schweinitzowie oddali zamek na licytację w 1769 r. sprzedając go pruskiemu ministrowi stanu Janowi Henrykowi hrabiemu von Churschwandt. Zamek pozostał jednak niezamieszkany i niszczał. Wdowa po ministrze przekazała Świny swej córce z drugiego małżeństwa, Teresie von Schlabrendorff, po której zamek odziedziczyli jej potomkowie, austriaccy hrabiowie Hoyos von Sprinzenstein, którzy pozostali jego właścicielami aż do 1941 r., kiedy zostali zmuszeni do sprzedania posiadłości państwu. Wehrmacht urządził w zamku magazyn części do samolotów. Największych zniszczeń po dewastacji z 1762 r. dokonały na zamku huragany w 1840 r. (dach zerwany z wieży), 1848 r. (zawalenie szczytu wieży) i 1868 r. Wreszcie pożar w 1876 r. strawił całkowicie wnętrze zamku. Próby zabezpieczenia rozpadającej się budowli podjęto w 1931 r. W latach 1936-1937, pokryto wieżę dachem. Jednak dalsze prace rozpoczęto dopiero po 30 latach. W 1959 r. podczas prowadzonych na terenie w pobliżu zamku prac archeologicznych ustalono, że oprócz grodu do połowy XIII w. znajdowała się tutaj osada wczesnośredniowieczna. Od 1991 r. zamek jest ponownie własnością prywatną. Na jesieni 2008 zamek, po 17 latach w posiadaniu rodziny zanotowanej na Dolnym Śląsku już w 1421 roku przeszedł w nowe ręce. Zamek Świny jest jednym z najstarszych na Szlaku Zamków Piastowskich. Według legendy miałby być połączony podziemnym przejściem ze znajdującym się kilka kilometrów dalej zamkiem w Bolkowie.
Godziny otwarcia zamku:
Poniedziałek - czwartek: 10:00 - 18:00 Piątek - sobota: 10:00 - 19:00 Niedziela: 10:00 - 17:00
Zwiedzanie indywidualne 14 zł / osoba
Zwiedzanie indywidualne bilet ulgowy 10 zł / osoba
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO ZAMKU GRODNO
( 143 kilometry od Rychtala )
Rychtal – Wrocław - Bielany Wrocławskie - Świdnica - Bystrzyca Górna - Zagórze Śląskie
Zamek Grodno (niem. Kynsburg, Königsberg) wybudowany został na szczycie góry Choina (ok. 450 m n.p.m.) na styku Gór Wałbrzyskich i Sowich. Warownia wznosi się nad doliną rzeki Bystrzycy Świdnickiej. Zamek Grodno jest jednym z najbardziej malowniczo położonych zamków na Śląsku. Na wzgórzu znajduje się rezerwat przyrody „Góra Choina” o powierzchni ok. 19,13 ha. Pierwszy zachowany dokument świadczący o istnieniu zamku pochodzi z 1315 r., wymieniony jest w nim zamek o nazwie Kinsberg i burgrabia Kilian von Haugwitz. W tym czasie, podobnie jak duża część południowego Dolnego Śląska, zamek stanowił część księstwa świdnicko-jaworskiego. Jako główną przyczynę budowy warowni podaje się zabezpieczenie szlaku handlowego, który biegł poniżej zamku, w dolinie rzeki Bystrzycy. Powszechnie budowę murowanego zamku przypisuje się Piastowi Śląskiemu księciu Bolkowi I Surowemu. W I połowie XIV w., za panowania księcia Bolka II Małego, rozbudowany został zamek górny, który wtedy składał się już z wieży obronnej, dwóch kamiennych budynków stanowiących pomieszczenia załogi, wieży bramnej, drewnianych zabudowań gospodarczych oraz dużego dziedzińca. Wszystko to otoczone było grubym murem obronnym. W 1392 r. Zamek Grodno wraz z całym księstwem świdnicko-jaworskim został wchłonięty do Korony Czeskiej. W XV w. Zamek Grodno stał się siedzibą rycerzy-rozbójników, którzy wraz ze swoimi drużynami trudnili się w okolicy rozbojami i grabieżą. Od 1465 r. Zamek Grodno stał się własnością rodu Czettritzów. W 1553 r. zamek nabył Krzysztof I von Hochberg z Książa, a w 1545 r. na zlecenie cesarza Ferdynanda I warownia przeszła na własność Macieja von Logau. Za jego sprawą zaniedbany zamek został przebudowany w nowym renesansowym stylu. Prace te kontynuował do 1587 r. jego syn – Jerzy von Logau. W ramach przebudowy powstał dolny dziedziniec otoczony murem obronnym z pięcioma bastejami, brama wejściowa z budynkiem mieszkalnym, piekarnia, łaźnia i budynki gospodarcze. Z tego okresu przebudowy pochodzą również interesujące detale rzeźbiarskie i architektoniczne, zwłaszcza portale z szarego piaskowca w pomieszczeniach zamku górnego oraz zaliczany do najpiękniejszych na Śląsku portal budynku przedbramia. Pod koniec XVI w., na skutek kłopotów finansowych, wdowa po Jerzym von Logau została zmuszona zrezygnować z posiadłości i wraz z dziećmi opuściła zamek na zawsze. W trakcie trwania wojny trzydziestoletniej zamek został zdobyty przez Szwedów i częściowo zniszczony. W 1680 r. wybuchł tu krwawo stłumiony bunt chłopów, przeciwko ówczesnemu właścicielowi baronowi Jerzemu von Ebenowi. W 1689 r. w wyniku uderzenia pioruna spłonęła wieża zamkowa. Od 1774 r. zamek przestał już być rezydencją magnacką, zamieszkiwała w nim już tylko służba. Budowla popadła w ruinę, w 1789 r. zawaliła się część okalających murów, a potem południowa ściana gotyckiego dziedzińca i w końcu zachodnie skrzydło mieszkalne. W 1823 r. okoliczni chłopi nabyli zamek na licytacji, celem rozebrania go i pozyskania tanim kosztem materiałów budowlanych. Ich planom zapobiegł prof. Johann Gustav Büsching z Wrocławia, któremu sąd po protestach przyznał Zamek Grodno w dożywotnie użytkowanie. Dzięki działaniom prof. Büschinga zamek został zabezpieczony przed dalszym niszczeniem i uchroniony przed rozbiórką. Następcy profesora, hrabia Fryderyk von Burghaus w latach 1840–1855 oraz baron Maksymilian von Zedlitz w latach 1860–1907, przeprowadzili wiele prac adaptacyjnych, zmieniając oblicze zamku i przystosowując go do celów turystycznych (powstała m.in. restauracja i muzeum). Do zakończenia II wojny światowej Zamek Grodno był w posiadaniu rodziny von Zedlitzów. Obecnie obiektem zarządza Centrum Kultury i Turystyki w Walimiu.
Obiekt czynny jest codziennie:
W miesiącach od października do kwietnia: od poniedziałku do piątku od 9:00 do 17:00, ostatnie wejście o 16:00, w soboty, niedziele i święta od 9:00 do 18:00, ostatnie wejście o 17:00.
W miesiącach od maja do września: od poniedziałku do piątku od 9:00 do 18:00, ostatnie wejście o 17:00, w soboty, niedziele i święta od 9:00 do 19:00, ostatnie wejście o 18:00.
Obiekt jest nieczynny w Niedzielę Wielkanocną, 1 XI i 24-25 XII.
W dni robocze zamek zwiedza się z przewodnikiem, pierwsze wejście z jest o 10:00. W soboty, niedziele i święta zamek zwiedza się tylko samodzielnie (bez przewodnika).
Ceny biletów: Normalny – 26 zł Ulgowy – 21 zł
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO ZAMKU KRZYŻACKIEGO W BOUZOV
(225 km. od Rychtala)
Rychtal – Nysa – Głuchołazy – Jesionik ( Czechy) – Sumperk – Mohelnice - Bouzov
Romantyczny zamek Bouzov założony został na przełomie XIII i XIV wieku położony jest w malowniczym krajobrazie Litovel i Mohelnice. Do 1696 r. Był w posiadaniu naprzemiennie członków różnych rodzin czeskich i morawskich, następnie majątek wraz z zamkiem kupił zakon krzyżacki. Od 1945 r. Stanowi własność państwową. W 1999 roku został ogłoszony narodowym zabytkiem kultury. Zamek jest w pełni umeblowany i wyposażony w obrazy, dzieła sztuki, meble historyczne i robione na zamówienie. Dziś zamek uzyskał wygląd typowej romantycznej rezydencji z blankami, wykuszami, strzelnicami i rzygaczami po gruntownej przebudowie w latach 1896-1910. Wyjątkowe są dwa mosty zwodzone, które zwiedzający mogą zobaczyć w działaniu przy okazjach świątecznych - początek i koniec sezonu, otwarcie wystaw, jarmark zamkowy, karnawał itp.
CENY BILETÓW WSTĘPU NA ZAMEK:
Dorośli 200 CZK
Dzieci do 6 lat bezpłatnie
Młodzież poniżej 18 lat 140 CZK
Rodzina (1-2 osoby dorosłe + 1-3 dzieci do 15 lat) 530 CZK
Zwiedzanie odbywa się z przewodnikiem w j. czeskim w godz. od 9.00 do 17.00 co 15 minut. Polscy turyści otrzymują z biletem broszurę z opisem zwiedzanych pomieszczeń.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO PAŁACU W PŁAWNIOWICACH
(125 km. od Rychtala)
Rychtal – Opole – Strzelce Opolskie - Pławniowice
Historia wzmiankuje wieś Pławniowice już w 1317 roku, ale ranga jej wzrosła, kiedy te dobra rycerskie zakupił w 1737 r. Jan Paweł II von Stechow - pierwszy landrat (starosta) powiatu gliwicko-toszeckiego po zajęciu Śląska przez Prusy. W roku 1798 majątek przejmuje hrabia Karol Franciszek von Ballestrem, którego matką była Maria Elżbieta Augusta von Stechow, a ojcem Giovanni Battista Angelo Ballestrero, oficer wojska pruskiego pochodzący z Piemontu (Włochy) - protoplasta śląskiej linii rodu Ballestrem. Od tego czasu, aż do stycznia 1945 r. dobra pławniowickie wraz z pozostałymi rudzko-biskupickimi pozostawały w rękach rodziny Ballestrem, która Pławniowice obrała sobie za swą rodową siedzibę wznosząc tu w latach 1882-1885 wspaniały pałac. Zaprojektowanie i budowę tego obiektu, w miejsce wcześniejszego zbudowanego w 1737 r., zlecił hrabia Franciszek II Ballestrem mistrzowi budowlanemu Konstantynowi Heidenreich z Kopic k. Grodkowa. Pałac jest budowlą trójskrzydłową i prezentuje styl neomanieryzmu niderlandzkiego. Wokół pałacu rozciąga się park ze starannie dobranym drzewostanem. Pałac Ballestremów przechodził różne koleje losu. Na początku 1945 r., ówczesny właściciel hrabia Mikołaj Ballestrem zmuszony był opuścić Pławniowice przed nadchodzącą Armią Czerwoną. Krótko stacjonował w budynku pałacowym marszałek Iwan Koniew. Po wojnie obiekt przekazany został do dyspozycji władz kościelnych. Ustanowiona została w Pławniowicach samodzielna parafia (dotychczas parafia Rudno) z własnym kościołem parafialnym i plebanią (dawna kaplica pałacowa oraz skrzydło zachodnie pałacu). Pozostałe pomieszczenia przeznaczono na klasztor, dla przesiedlonych ze Lwowa, Sióstr Benedyktynek od Nieustającej Adoracji Najświętszego Sakramentu, które przebywały tu do 1976 r. W tym samym roku obiekt przejęli OO. Augustianie, mieszkając tu dwa lata. Oprócz klasztoru i parafii w pałacu mieściły się czasowo także biura administracji spółdzielni rolnej. Obiekt zmieniając często mieszkańców i przeznaczenie ulegał szybko zniszczeniu. Od 1978 r. gospodarzem kompleksu pałacowo-parkowego stała się Diecezja Opolska, przeznaczając go na diecezjalny dom rekolekcyjny. Nowy podział terytorialny i administracyjny Kościoła w Polsce dokonany 25.03.1992 r. sprawił, iż pławniowicki Zespół Pałacowo-Parkowy stał się własnością Diecezji Gliwickiej zachowując funkcję domu rekolekcyjnego. W ostatnich latach pałac przeszedł gruntowną renowację, która pozwoliła mu przywrócić dawną świetność.
DNI I GODZINY OTWARCIA PAŁACU DLA ZWIEDZAJĄCYCH
Wtorek i czwartek w godz. od 14.00 do 15.30
Sobota od godz. 12.00 do 14.00
Niedziela od godz. 14.00 do 17.00
Pałac można zwiedzać wyłącznie indywidualnie. Park jest otwarty w godzinach od 8.00 do 18.00
CENY BILETÓW WSTĘPU
Wstęp do pałacu: bilet normalny – 15 zł., ulgowy – 10 zł.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO ZAMKU NA WODZIE W WOJNOWICACH
( 94 kilometry od Rychtala )
Rychtal - Wrocław - Wojnowice
Trasą S8 - A8 - DK 94
Wojnowice występują w źródłach od XIII w. jako majątek, później istniał tu folwark. Początki zamku datuje się na XIV wiek (Johann Skopp). W XV w. należał do różnych rodów śląskich. W 1522 r. kupił go znany poeta Achatius Haunold, sprzedając go dwa lata później wrocławskiemu mieszczaninowi Mikołajowi von Schebitz. Nowy właściciel w latach 1515–1530 rozpoczął wyburzanie zamku z myślą o przebudowie go w nowoczesnym stylu. Po jego śmierci w 1537 r. nowym właścicielem została żona Jakuba Bonera – Lukrecja. Dla niej małżonek przekształcił zamek w modną renesansową rezydencję. Po jego śmierci w 1572 r. Lukrecja wyszła ponownie za mąż za Andreasa Hertwiga, radcę Królewskiej Śląskiej Komory Fiskalnej i ziemianina. On to kontynuował dzieło swego poprzednika. W roku 1576 Wojnowice powróciły na krótko w ręce rodu von Schebitz. Szesnaście lat później zostały odkupione przez synów Jakuba Bonera (Jakuba i Sebalda) od Fryderyka von Schebitz. Następnie rezydencja często przechodziła z rąk do rąk różnych mieszczańskich rodów śląskich. Ostatnim właścicielem prywatnym w latach 1940–1945 była rodzina von Livonius. Niewielkie przebudowy w tym czasie, według projektu Augusta Wilhelma Hogrevego, nie zmieniły jego formy, dopiero II wojna światowa spowodowała zniszczenia. W latach 1961–1984 wykonano na zamku prace restauracyjne. Od 7 czerwca 2014 r. właścicielem zamku jest Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego we Wrocławiu, które otrzymało zamek w darze od Ministerstwa Skarbu. Od 21 marca 2015 r. zamek jest otwarty dla turystów. Mieszczą się w nim: restauracja, sale konferencyjne, pokoje hotelowe oraz biura fundacji.
Zwiedzanie
Zamek otwarty jest dla zwiedzających w każdą sobotę i niedzielę od godz. 12.00 do 20.00
Zwiedzanie z przewodnikiem o godz. 13.00
Wstęp: 8 zł. ( dzieci do lat 12 bezpłatnie )
Przez cały tydzień można zwiedzać zamek z zewnątrz i spacerować po otaczającym go parku.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO ZAMKU KSIĄŻĘCEGO W NIEMODLINIE
( 77 kilometrów od Rychtala )
Rychtal - Brzeg - Lewin Brzeski - Niemodlin
W 1313 roku książę Bolesław, syn księcia opolskiego Bolka I, wzniósł murowany zamek na miejscu XIII-wiecznej kasztelanii. Stara gotycka budowla wtopiła się całkowicie w późniejsze renesansowe mury, dlatego nie można odtworzyć jej wyglądu. Do 1532 roku zamek pozostawał własnością śląskich książąt piastowskich. W swej wielowiekowej historii zamek kilkakrotnie był niszczony i odbudowywany. Zniszczyli go husyci w XV wieku, potem pożar w roku 1552, ucierpiał też w 1643 w czasie wojny trzydziestoletniej. Kolejnymi właścicielami były niemieckie rody arystokratyczne: Hohenzollern, Logau, Puckler, Promnitz i Praschma. W XVI i XVII wieku zamek został przebudowany na renesansową rezydencję zbudowaną wokół prostokątnego dziedzińca otoczonego arkadami, a w XVIII wieku został odnowiony w stylu barokowym. W XVIII wieku nad dawną fosą przerzucono kamienny most ozdobiony rzeźbami. Łączył on z zamkiem wzniesione w pierwszej połowie XIX wieku budynki gospodarcze. W XIX wieku częściowo zamurowano krużganki i całkowicie przebudowano kaplicę. Ostatnim właścicielem zamku w Niemodlinie, do roku 1945, był hrabia Fryderyk Leopold von Praschma. Po II wojnie światowej zamek był siedzibą: Państwowego Urzędu Repatriacyjnego, liceum i szkoły podoficerskiej. Potem przez 10 lat stał opuszczony i niszczał. W 1990 zrujnowany obiekt kupił prywatny inwestor. W murach zamku Jan Jakub Kolski nakręcił film Jasminum, który miał premierę w 2006 roku. W tym samym roku właścicielem zabytku został łódzki Instytut Postępowania Twórczego. W roku 2015 zamek przejęła spółka Centrum z Łodzi.
Zwiedzanie
W soboty i niedziele o godz. 10:00, 11:00, 12:00, 13.00, 14:00, 15:00,16:00, 17:00 – Zwiedzanie Zamku z przewodnikiem
W poniedziałki obiekt jest nieczynny.
Informacje i rezerwacje pod nr tel.608 090 840, zamek@aia.pl,
TRASA 1
BILET NORMALNY – 10 PLN
BILET ULGOWY [młodzież szkolna i studenci] – 5 PLN dzieci do lat 4 – wstęp bezpłatny
TRASA 2
BILET NORMALNY – 15 PLN
BILET ULGOWY [młodzież szkolna i studenci] – 10 PLN BILET RODZINNY [2 rodziców z dziećmi] – 35 PLN dzieci do lat 4 – wstęp bezpłatny
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO OPACTWA BENEDYKTYNÓW W BREUMOV W CZECHACH
( 163 kilometry od Rychtala )
Rychtal - Brzeg - Strzelin - Bardo - Boguszyn - Breumov
Miasteczko zostało założone w 1171 roku nad rzeką Ścinawa (Stěnava), w Sudetach Środkowych, jako osada na trasie prowadzącej do Kłodzka. Początki miasta związane były z działalnością najstarszego męskiego zakonu w Czechach – zakonu benedyktynów. Do tej pory zachowały się resztki murów miejskich i parkanów. Dwa kilometry od Broumova znajduje się dostępny dla zwiedzających Browar Broumov (Pivovar Broumov) z 1348 roku. To jeden z najstarszych browarów w tej części Europy. Ważone w nim piwo Opat nawiązuje swoją nazwą do dawnych założycieli browaru – zakonu benedyktynów. W centrum miasta znajduje się budynek starego ratusza wybudowany w 1419 roku. Nad rynkiem góruje kolumna pochodząca z 1706 roku, na której szczycie znajduje się figura Madonny z Dzieciątkiem. Najważniejszym zabytkiem miasteczka jest jednak klasztor, którego historia sięga 1258 roku, w którym podjęto decyzję o wybudowaniu w tym miejscu schronienia dla mnichów. W czasie wojen husyckich nie uległ on zniszczeniu, co sprawiło, że w jego murach schronili się duchowni, zmuszeni do ucieczki z innych obiektów sakralnych. Obecny wygląd klasztor zawdzięcza przebudowie w latach 1728 – 1733. Po drugiej wojnie światowej niemieccy mnisi zostali stąd wysiedleni, pozostali zakonnicy również musieli opuścić jego mury. Od 1950 roku budynek pełnił funkcję więzienia dla księży, zakonników i sióstr. Klasztor wraz z pozostałymi obiektami sakralnymi wielokrotnie plądrowano i niszczono, więźniowie przebywali w nieludzkich warunkach, byli torturowani. W 1990 roku zwrócono go benedyktynom. Obecnie kompleks klasztorny jest udostępniony dla zwiedzających. W jego murach kryje się przepiękna biblioteka z bogatym księgozbiorem i zakonny refektarz. Na pierwszym piętrze skrzydła opackiego klasztoru mieści się Muzeum Broumovska z kolekcją przedmiotów artystycznych z okresu gotyku, renesansu i baroku, kolekcją broni, szopek, tarcz strzelniczych, broumovskich strojów ludowych, eksponatów kultury ludowej i mieszczańskiej XIX wieku. Ogród klasztorny założono około 1676 roku w czasie rządów Opata Santoriusa. W przedniej części wybudowano ozdobny ogród tarasowy we włoskim barokowym stylu, z barokową fontanną. Szczególnym skarbem klasztoru jest najstarsza na świecie replika Całunu Turyńskiego z 1651 roku, która została odnaleziona w schowku nad kaplicą Św. Krzyża w przylegającym do klasztoru kościele św. Wojciecha.
Godziny otwarcia:
Kwiecień - Październik - Codziennie od 09.00 do 16.00
Listopad - marzec - Codziennie od 10.00 do 15.00
Bilety: Dorośli - 130 CZK = 5.09 Euro, Dzieci od 6 do 15 lat - 70 CZK = 2,74 Euro, Dzieci do 6 lat - O CZK
Samochód należy zaparkować w Rynku i dojść kilkadziesiąt metrów do Opactwa.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO ZAMKU PIASTÓW ŚLĄSKICH W BRZEGU
( 46 kilometrów od Rychtala )
Rychtal – Namysłów - Brzeg
Pierwsze informacje o istnieniu zamku w Brzegu pochodzą z 1235 r. Wówczas miał tu swoją siedzibę namiestnik książęcy. Zamek stanowił także miejsce postojowe w czasie podróży dla książąt wrocławskich. Około 1300 roku wzniesiona została kwadratowa, ceglana wieża, nazwana później Wieżą Lwów, gdyż na jej zwieńczeniu znajdowały się kamienne lwy. Dolna część wieży zachowała się do dziś, jako najstarsza część zamku. W 1311 r. wyodrębniło się Księstwo Brzeskie i wówczas zamek stał się siedzibą książąt brzeskich. W latach 1360–1370 książę Ludwik I brzeski dokonał przebudowy zamku. Do dziś zachowały się ówczesne fragmenty muru. Podczas tej rozbudowy obok zamku wzniesiono gotycką kaplicę św. Jadwigi, która stała się kolegiatą, oraz nowy budynek mieszkalny. W połowie XVI w. książę Jerzy II z żoną Barbarą z Hohenzollernów dokonali przebudowy obiektu na styl renesansowy, wzorując się na Zamku Królewskim na Wawelu. Z tej racji zamek jest określany mianem Śląskiego Wawelu. Zamek miał bogato wyposażone wnętrza. Jerzy II zamówił we Flandrii arrasy o łącznej długości 300 łokci (170 m). Wyposażenie sal nie dotrwało do naszych czasów. Kolegiata została w tym czasie przekształcona w mauzoleum książąt śląskich. W 1675 r. na zamku zmarł ostatni potomek z linii Piastów śląskich, Jerzy Wilhelm i rezydencja zaczęła podupadać. Opuszczony zamek uległ niewielkim zniszczeniom w czasie ostrzału miasta przez króla pruskiego, Fryderyka IIw 1741 r. Następnie zamek pełnił funkcję karczmy, koszar, magazynu. W 1922 r. usunięto z zamku magazyny i przeprowadzono drobne konserwacje. W 1924 r. założono tu Muzeum Miejskie. W 1945 r. budowla została ponownie uszkodzona. W 1952 r. otwarto tu obecne muzeum. W latach 1966–1990 budowlę odbudowano na wzór stanu z XVI w. Odnowiono Bramę Wjazdową, krużganki i kilka sal. Zamek posiadał status zabytku klasy 0. Obecnie znajduje się tu Muzeum Piastów Śląskich. Wewnątrz zgromadzone są zabytki związane z historią miasta i ziemi brzeskiej oraz Piastów Śląskich.
Godziny otwarcia
Wtorek - niedziela 10:00-17:00
Ceny biletów
Normalny: 10.00 - zwiedzanie wszystkich wystaw
Ulgowy: 6.00 - zwiedzanie wszystkich wystaw
Normalny: 4.00 - zwiedzanie częściowe
Ulgowy: 3.00 - zwiedzanie częściowe
Ulgowy: 2.00 - wystawy czasowe
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI NA GÓRĘ ŚWIĘTEJ ANNY
( 104 kilometry od Rychtala )
Rychtal – Opole - Izbicko - Rozmierka - Góra Świętej Anny
Z Górą Świętej Anny związane jest wiele legend i barwnych opowieści. Kronikarz klasztorny zanotował, że po osiedleniu się na Górze Franciszkanów podczas budowy klasztoru natrafiono na ślady głębokich piwnic klasztornych, a uprawiając ogród niejednokrotnie wykopywano kości ludzkie. Nie jest więc wykluczone, że już w średniowieczu znajdował się tu klasztor z kościołem bądź kaplicą św. Jerzego, stąd być może pochodzi pierwotna nazwa Góry – Góra św. Jerzego. Inne zapiski mówią, że była tu kaplica św. Jakuba, ale wojny i pożary sprawiły, że nie zachowały się żadne wiarygodne dokumenty. Dopiero wiek XVI rzuca nieco światła na historię Góry Świętej Anny. Z tego okresu pojawia się pierwsza oficjalna wzmianka o kościele na szczycie Chełmskim pochodząca z 1516 r. z drewnianą figurką-relikwiarzem św. Anny Samotrzeć. Właściwie nikt nie wie, skąd się wziął ten posążek. Wiadomo tylko, że jest tu od dawna. Figura na pewno jest współczesna kościołowi, a przypuszczalnie powstała wcześniej niż wybudowano świątynię. Znawcy sztuki powstanie posążku datują na połowę XV stulecia. Przedstawia ogromną wartość historyczną i artystyczną. Należy do najstarszych rzeźb drewnianych na Śląsku. Św. Anna na lewej ręce trzyma córkę NMP, a na prawej wnuka Jezusa Chrystusa. W górnej partii rzeźby, św. Anny widoczna jest lakowa pieczęć Prowincji Najświętszej Maryi Anielskiej w Małopolsce. Według starego przekazu mają tu być przechowywane relikwie św. Anny. Obecnie na Górze Świętej Anny znajduje się bazylika i sanktuarium, franciszkański zespół klasztorny z Rajskim Placem (dziedzińcem arkadowym) z lat 1733-1749, na którym stoi 15 stuletnich konfesjonałów, jest także grota wykonana na wzór groty z Lourdes oraz 40 kaplic kalwaryjnych z lat 1700-1709. Góra Świętej Anny od XVIII wieku jest ważnym centrum pielgrzymkowym.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO ZAMKU GÓRKA
( 119 kilometrów od Rychtala )
Rychtal – Wrocław - Sobótka
Zamek, a właściwie Pałac Górka to jeden z wielu zabytkowych obiektów na Dolnym Śląsku do którego wejście jest niemożliwe z powodu trwającego remontu. Wykonane już prace pozwalają jednak wierzyć, że dawna świetność zostanie mu wkrótce przywrócona. Pierwsze wzmianki na temat budowli pochodzą z 1121 r. i była to kaplica postawiona tu dla augustianów. Następna wzmianka o obiektach zasiedlonych przez zakon pochodzi z lat 1428-1435, kiedy to byli napadani przez husytów (w efekcie zniszczono ich siedzibę). Nie mniej nie pozostali oni zbyt długo bez siedliska i już w drugiej połowie XV w. rozpoczęto budowę nowej kaplicy, do której na początku XVI w. (w latach 1524-1553) dobudowano pałac, rozbudowany w 1585 r. Niestety opactwo nie miało szczęścia, ponieważ w latach 1618-1648, podczas wojen trzydziestoletnich, zostało ponownie ograbione i zniszczone. Oczywiście dość szybko je odremontowano, ale tylko na ok. 100 lat, kiedy to została ogłoszona sekularyzacja i obiekty sprzedano osobom prywatnym. Pierwszym świeckim zarządcą obiektu był Ernest von Lüttwitz, który całość przeznaczył na cele mieszkalne i w połowie XIX w. dokonał niezbędnych prac zabezpieczających obiekty przed niszczeniem (remont dachu i szczytów). W 1885 r. całą posiadłość zakupił Eugen von Kulmiz i to on postanowił o całkowitej przebudowie obiektu, doprowadzając do stanu, w jakim możemy oglądać go aktualnie. Obecnie obiekt można podzielić na część klasztorną i pałacową; w ich wnętrzach znajdują się pozostałości obiektów romańskich (kaplica), a także gotyckich i renesansowych.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO CIEPLIC ŚLĄSKICH - ZDRÓJ
(199 kilometrów od Rychtala )
Rychtal – Wrocław - Strzegom - Jelenia Góra - Cieplice Śląskie-Zdrój
Miejscowość została wzmiankowana po raz pierwszy 18 marca 1281, kiedy to książę Bernard Lwówecki darował ją joannitom ze Strzegomia. W roku 1318 pojawiły się wzmianki o miejscowym kościele. Od połowy XIV wieku do 1945 roku Cieplice stanowiły własność rodziny Schaffgotschów, którzy od XVII wieku, to jest od spalenia się zamku Chojnik, posiadali w tutejszym pałacu (wielokrotnie przebudowywanym) główną rezydencję rodu. 9 lipca 1403 roku Gotsche Schoff II sprowadził tu z Krzeszowa cystersów i oddał im tutejszy klasztor, źródło ciepłej wody oraz mieszkańców. Już rok później utworzyli oni w Cieplicach szkołę. Cystersi gospodarzyli tu do sekularyzacji w roku 1810. Dziś klasztor i sąsiadujący z nim kościół św. Jana Chrzciciela jest w zarządzie oo. Pijarów. Od 1814 do Cieplic zaczęły docierać karetki pocztowe z Jeleniej Góry. W 1880 zastąpiły je dyliżanse. W 1891 dotarła tu linia kolejowa, a w 1897 – tramwaj. W 1836 powstał teatr zdrojowy, w którym występowali zarówno artyści, jak i goście uzdrowiskowi, a nawet członkowie rodu Schaffgotschów. Z czasem teatr połączono z galerią, która od 1800 roku była miejscem spotkań i rozrywek kulturalno-towarzyskich. W 1935 roku Cieplice uzyskały prawa miejskie. W okresie II wojny światowej w miejscowości znajdowała się filia obozu koncentracyjnego Groß-Rosen. W 1945 roku miasto zostało włączone do Polski, a pozostałych w nim mieszkańców wysiedlono do Niemiec. W 1946 roku wprowadzono urzędowo nazwę Cieplice Śląskie-Zdrój, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Bad Warmbrunn. 2 lipca 1976 roku Cieplice zostały włączone do Jeleniej Góry. Cieplice słyną dziś Term Cieplickich – kompleksu basenów z gejzerami, dziką rzeką i zewnętrznym basenem. Kompleks ukończono w 2014r.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO ZAMKU KSIĄŻ
(173 kilometry od Rychtala )
Rychtal – Wrocław - Kostomłoty - Wałbrzych - Zamek Książ
Zamek Książ został wybudowany w latach 1288–1292 przez księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I Surowego, na miejscu dawnego drewnianego grodu. Budynek rozbudował jego wnuk, Bolko II Mały. Przez kolejne dwa wieki zamek zmieniał często właścicieli, stając się siedzibą kolejnych starostów czeskich. W 1509 roku został oddany wraz z rozległymi majątkami w dzierżawę pochodzącej z Miśni i osiadłej od XIV w. w okolicy Jeleniej Góry rodzinie Hochbergów. W czasie wojny trzydziestoletniej Książ kilkakrotnie ulegał częściowemu zniszczeniu i był plądrowany. Zniszczone umocnienia przebudowano w 1648 na tarasy ogrodowe w stylu francuskim. Przebudowę w stylu barokowym zlecił w latach 1705–1732 Konrad Ernst Maksymilian von Hochberg. W XIX i XX wieku w zamku gościło wiele sław, wśród nich Izabela Czartoryska, Zygmunt Krasiński, car Mikołaj I Romanow, Winston Churchill i inni. W latach 1909–1923 książę Jan Henryk XV Hochberg dokonał kolejnej przebudowy, m.in. dobudował nowe skrzydło i zmodernizował tarasy z fontannami. Przed I wojną światową wybudowano także palmiarnię w Lubiechowie i urządzono ogród japoński. Ostatnią z rodziny Hochbergów na zamku była Maria Teresa Oliwia Hochberg von Pless, zmuszona w 1940 do opuszczenia Książa. Od lat 20. XX wieku, ze względu na problemy rodzinne i finansowe Hochbergów, Książ powoli podupadał. W 1941 roku władze III Rzeszy przejęły zamek, a Organizacja Todt przystąpiła do przekształcania zamku w jedną z kwater Adolfa Hitlera. Podczas przebudowy zniszczono większość zabytkowego wystroju wnętrza. Przed głównym portalem wydrążono szyb windowy głębokości 40 metrów, a pod zamkiem tunele i podziemny schron. Według badaczy pod obiektem powstał podziemny kompleks, mający służyć jako fabryka sprzętu wojskowego, depozyt cennych przedmiotów oraz tajnych dokumentów, a także, podobnie jak cała okolica, miejsce badań nad bronią atomową. Po drugiej wojnie światowej Książ znalazł się w granicach Polski. Zamek został zdewastowany i splądrowany przez stacjonujące w nim po przejściu frontu wojska radzieckie. W latach 1956–1962 niszczejący Książ został zabezpieczony, a w 1974 rozpoczęto prace renowacyjne. Od 1971 w podziemiach znajduje się Dolnośląskie Obserwatorium Geofizyczne.
Ceny biletów:
Zamek bez przewodnika z zestawem audioguide i książańskie podziemia z przewodnikiem + palmiarnia, bilet normalny - 69 zł., bilet ulegowy-59 zł.
Zamek bez przewodnika z zestawem audioguide + stado ogierów + palmiarnia, bilet normalny - 54 zł, bilet ulgowy - 44 zł.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO NYSY
(99 kilometrów od Rychtala )
Rychtal – Brzeg – Nysa
Pierwsze zapisane informacje dotyczące Nysy pochodzą z XIII w. Dowiedzieć się z nich możemy, że już w 1198 r. biskup wrocławski Jarosław konsekrował kościół św. Jakuba i ofiarował ziemie nyskie biskupstwu wrocławskiemu. Dogodne położenie miasta u zbiegu szlaków handlowych, a także uczynienie z Nysy siedziby wrocławskiego biskupstwa miało decydujący wpływ na rozwój miasta. Od XIII w. obręb ziem należących do biskupstwa systematycznie się zwiększał, czyniąc z Nysy bogate księstwo biskupie, które przetrwało do 1810 r. W tym okresie swój rozkwit przeżywały handel i rzemiosło. Nysa słynęła m.in z wyrobów złotniczych i jubilerskich, była również ważnym ośrodkiem handlu solą. Biskupi dbali nie tylko o rozwój gospodarczy, ale także o oświatę. W mieście powstawało wiele placówek szkolnych, a umiejętność czytania i pisania była dość powszechna. Wraz z rozwojem miasta powstawały w nim piękne budowle, zarówno świeckie jak i sakralne, m.in. kościół Wniebowzięcia NMP, barokowy Dom Wagi Miejskiej, zdobiona krata Pięknej Studni czy fontanna Trytona, wzorowana na rzymskim dziele Berniniego. Sytuacja zmieniła się po przegranej I wojnie śląskiej. Wtedy to Nysa trafiła pod panowanie pruskie. Miasto zostało przekształcone w garnizon wojskowy. W XIX wieku powstała kolej żelazna, wodociągi i kanalizacja. Pod koniec II wojny światowej miasto zostało niemal doszczętnie zniszczone przez Armię Czerwoną. Odbudowa Nysy zajęła wiele lat, a restauracja zabytków trwa do dziś, dzięki czemu miasto odzyskuje swój dawny blask.
Godziny otwarcia Muzeum Powiatowego w Nysie
poniedziałek - nieczynne dla zwiedzających
wtorek - piątek – od 9.00 do 15.45 (ostatnie wejście o godz. 15.00)
sobota - niedziela – od 10.00 do 15.00 (ostatnie wejście o godz. 14.00)
W środy - w okresie od 1 do 30 czerwca – od 9.00 do 17.30
Bilety wstępu
Bilet normalny (wystawy stałe i czasowe): 12 zł. Bilet ulgowy (wystawy stałe i czasowe): 8 zł.
Bilet ulgowy dla posiadacza Karty Dużej Rodziny: 3 zł. Bilet grupowy (powyżej 4 osób) normalny: 8 zł.
Bilet na wystawy czasowe: 8 zł Bilet grupowy (powyżej 4 osób) ulgowy: 6 zł.
Bilet grupowy (powyżej 4 osób) na wystawy czasowe: 6 zł.
W środy wstęp bezpłatny.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO LĄDKA - ZDRÓJ
(144 kilometry od Rychtala )
Rychtal – Brzeg – Nysa – Otmuchów - Paczków – Javornik - Lądek-Zdrój
Prawa miejskie Lądek–Zdrój (niem. Bad Landeck) uzyskał w 1282 roku z nadania księcia wrocławskiego Henryka IV Probusa. Uważany jest za najstarsze uzdrowisko w Polsce, gdyż według źródeł historycznych już w 1241 roku istniały tu urządzenia kąpielowe zniszczone przez Mongołów wracających z pola bitwy pod Legnicą. Najstarszy zakład przyrodoleczniczy „Jerzy” z basenem zbudowanym na źródle o tej samej nazwie został wzniesiony w 1498 r. W czasie II wojny miasto nie odniosło żadnych strat. 9 maja 1945 r. zostało zajęte bez walk przez oddział zwiadowców Armii Czerwonej. Polscy osadnicy zaczęli napływać od sierpnia 1945 roku. Początkowo mieszkali razem z Niemcami. W 1946 roku przeprowadzono akcję wysiedlenia niemieckich mieszkańców miasta. Do roku 1991 działało tu sanatorium Armii Radzieckiej. W 1950 roku liczba mieszkańców zrównała się z przedwojenną liczbą mieszkańców miasta. Wśród nich przeważali przesiedleńcy zza nowo utworzonej granicy wschodniej (około 52%). W 1946 roku wprowadzono urzędowo nazwę Lądek-Zdrój, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Bad Landeck.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO PAŁACU W WOJANOWIE
(184 kilometry od Rychtala )
Rychtal – Wrocław - Strzegom - Jelenia Góra - Wojanów
Wojanów w źródłach pisanych po raz pierwszy pojawia się w XIII wieku jako lenno rycerskie. Przez wieki dobra te wiele razy zmieniały właściciela. W roku 1839 księżna Luiza Niderlandzka otrzymała od swojego ojca, króla Prus Fryderyka Wilhelma III, majątek w Wojanowie. Zadecydowano wówczas o przebudowie, która przystosowała rezydencję do nowej funkcji. Włości należały do rodziny królewskiej do 1908 roku, kiedy zostały sprzedane przez ostatnią spadkobierczynię Marię zu Wied. Do 1945 roku pałac należał kolejno do: Carla Kriegowa, konsula Effenberga oraz wydawcy gazet Kammera. W trakcie II wojny światowej w pałacu urządzono obóz pracy dla robotników przymusowych. Po 1945 roku w pałacu i folwarku znajdował się PGR. Obecnie pałac jest własnością prywatną, mieści się w nim kompleks hotelowo-konferencyjny.
Zwiedzanie pałacu możliwe jest tylko w grupach 20 - osobowych z przewodnikiem po wcześniejszej rezerwacji. Można jednak skorzystać z dwóch restauracji oraz wejść do otaczającego pałac pięknego parku. Kilkaset metrów dalej znajduje się pałac Łomnica.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO ZAMKU CZOCHA
( 222 kilometry od Rychtala )
Rychtal – Wrocław - Złotoryja - Lwówek Śląski - Leśna
Powstał jako warownia graniczna na pograniczu śląsko-łużyckim w latach 1241–1247 z rozkazu króla czeskiego Wacława I. W 1253 roku przekazany biskupowi miśnieńskiemu von Weisenow. W 1319 roku jako posag wraz z okolicznymi ziemiami został włączony do Księstwa Jaworskiego, którym władał Henryk I Jaworski. Po śmierci krewnego w 1346 roku przejął go, wraz z całym księstwem zmarłego, Bolko II Mały, książę świdnicko-jaworski. Po śmierci księżnej Agnieszki Habsburg, wdowy po Bolku II Małym, na mocy układu o przeżycie z cesarzem i królem Czech Karolem IV Luksemburskim wrócił do Czech. Od 1389–1453 w dobrach rycerskich rodów von Dohn i von Klüks. W latach 1451 − 1700 zamek był własnością łużyckiego rodu von Nostitz. Na początku XV wieku bezskutecznie oblegany przez husytów, ostatecznie w 1427 roku zdobyty przez oddział Czirnina pod nieobecność właścicieli. Odbity krótko później. Zakupiony w 1909 roku przez drezdeńskiego producenta wyrobów tytoniowych (cygar) Ernsta Gütschowa za 1,5 mln marek, do 1912 roku został przebudowany zgodnie z wyglądem zachowanym na rycinie z 1703 roku. Podczas przebudowy zniszczono jednak wiele najstarszych fragmentów kompleksu. W dawnej fosie urządzono zwierzyniec. Ernst Gütschow utrzymywał dobre stosunki z dworem carskim, a po rewolucji z rosyjskimi emigrantami, od których skupował różne przedmioty o wysokiej wartości artystycznej. W zamku mieszkał do marca 1945 roku. Opuścił zamek, zostawiając najcenniejszą część wyposażenia. Przyjmuje się, że w latach II wojny w zamku mieściła się szkoła szyfrantów Abwehry, jednak brak na to dowodów. Po II wojnie światowej zamek przechodził różne koleje losu. Był wielokrotnie okradany z mebli i wyposażenia zarówno przez Rosjan, jak i rodzimych szabrowników. Część zbiorów bibliofilskich została zabrana w ramach akcji rewindykacyjnych do Wrocławia. Od 1952 roku mieścił się tam Wojskowy Dom Wczasowy i z tego powodu obiekt był utajniony i nie występował na mapach. Od września 1996 roku publicznie dostępny jako ośrodek hotelowo-konferencyjny. Właścicielem obiektu jest Agencja Mienia Wojskowego.
Godziny otwarcia: lipiec – sierpień w godz. od 10.00 do 20.00. Pozostałe miesiące od 10.00 do 18.00
Zwiedzanie z przewodnikiem: bilet normalny – 18zł., ulgowy (dzieci do 15 lat) – 10zł
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO KOŚCIOŁÓW POKOJU W ŚWIDNICY I JAWORZE
(164 kilometry od Rychtala )
Rychtal – Wrocław - Świdnica - Jawor
Kościoły Pokoju powstały w II poł. XVII wieku, w następstwie pokoju westfalskiego kończącego wojnę trzydziestoletnią (1618–1648), gdy naciskany przez protestancką Szwecję katolicki cesarz Ferdynand III Habsburg przyznał śląskim luteranom prawo do wybudowania trzech świątyń na obszarach bezpośrednio podległych jego władzy. Cesarska zgoda na budowę Kościołów Pokoju obwarowana była dodatkowymi ograniczeniami: Budowle miały być wzniesione jedynie z materiałów nietrwałych (drewno, słoma, glina i piasek). Kościoły mogły być wybudowane jedynie poza granicami miasta, nie dalej jednak niż na odległość strzału armatniego od murów miejskich i nie mogły mieć wież, dzwonów, ani tradycyjnego kształtu świątyni. Musiały być ukończone w ciągu jednego roku i zostać wzniesione na koszt protestantów. Nie mogły przy nich powstać szkoły parafialne. Wybudowano trzy takie kościoły: w Głogowie, Jaworze oraz Świdnicy. Wszystkie zostały ukończone, a do naszych czasów dotrwały dwa – kościół w Głogowie uległ zniszczeniu dwukrotnie: w 1654 huragan spowodował zawalenie się świątyni, odbudowany spłonął w 1758, podczas wielkiego pożaru miasta. Kościół Pokoju w Jaworze ma 43,5 m długości, 14 m szerokości, 15,7 m wysokości, powierzchnia budowli 1180 m², mieści 6000 osób. Kościół Pokoju w Świdnicy ma 44 m długości, 30,5 m szerokości, powierzchnia budowli 1090 m², mieści 7500 osób, z czego 3000 miejsc siedzących.
Kościół w Świdnicy można zwiedzać od poniedziałku do soboty w godz. 09.00 – 18.00 w niedziele i święta w godz. 11.30 – 18.00. Ceny biletów: 10 zł – osoby dorosłe, 5 zł – dzieci, studenci.
Kościół w Jaworze można zwiedzać od poniedziałku do soboty w godz. 10.00 – 17.00 w niedziele i święta w godz. 12.00 – 17.00. Ceny biletów: bilet normalny 10 zł a bilet ulgowy 5zł
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO OPACTWA CYSTERSÓW W LUBIĄŻU
(101 kilometrów od Rychtala )
Rychtal – Wrocław - Środa Śląska - Lubiąż
Cysterski zespół klasztorny w Lubiążu to drugi co do wielkości obiekt sakralny na świecie i jednocześnie największe opactwo cysterskie na świecie. Fasada budowli to najdłuższa fasada barokowa w Europie. O wielkości klasztoru świadczy fakt, że jest on przeszło dwa razy większy od Wawelu. Sama powierzchnia dachu, to ok.2,5 ha, czyli 3,5 boiska do piłki nożnej. Największym pomieszczeniem (nie licząc kościoła) jest sala książęca, która ma ponad 420 m2 powierzchni. Łącznie w klasztorze jest ponad 300 pomieszczeń i ponad 600 okien. W 1163 roku książę śląski Bolesław Wysoki sprowadził cystersów z Turyngii. Było to pierwsze osadzenie tego zakonu na Śląsku. W ciągu wieków, dzięki nadaniom książęcym i prywatnym, klasztor stał się jednym z większych posiadaczy ziemskich na Śląsku. W klasztorze, który w średniowieczu był ważnym ośrodkiem kultury i piśmiennictwa powstało wiele ważnych dzieł. W czasie wojen husyckich klasztor i kościoły spalono. Mnisi powrócili w 1498 i do 1510 przeprowadzili gruntowną odnowę klasztoru po zniszczeniach husyckich oraz późniejszych zaniedbaniach, a także ufortyfikowali cały kompleks. Reformacja spowodowała kolejny upadek znaczenia i bogactwa klasztoru. Straty przyniosła także wojna trzydziestoletnia, gdy m.in. zagrabiono bibliotekę i archiwum. Koniec wojny oraz reforma ekonomiczna zapoczątkowana przez opata Arnolda Freiberga umożliwiła od 1649 rozpoczęcie wielkiej odnowy całego kompleksu w stylu barokowym. Przeprowadzono wówczas głównie prace konieczne do rozwoju klasztoru: usunięto uszkodzenia i szkody budowlane, odnowiono część mieszkalną (klauzurę), odremontowano kościół, zbudowano szkołę klasztorną i budynki gospodarcze. Następca Freibergera, opat Johann Reich oraz trzej następni opaci prowadzili prace głównie nad budowlami reprezentacyjnymi, korzystając ze stabilizacji ekonomicznej zapewnionej przez poprzednika. Okres największej świetności klasztoru kończy się w I poł. XVIII w., gdy po latach władania Śląskiem przez cesarzy austriackich, w 1740 tereny te zdobyli Prusacy. Król pruski w 1810 skasował zakon cystersów, przywłaszczając sobie jego dobra. Zniszczono sporo zabytków, przepadły zasoby cysterskiej biblioteki, a w klasztorze urządzono szpital. W 1936 Lubiąż odwiedził Adolf Hitler. W czasie II wojny światowej w lochach klasztoru Niemcy uruchomili produkcję części do rakiet V1 i V2, zatrudniając do niej więźniów. Dewastacji klasztoru dokończyli w 1945 r. Rosjanie. Wojsko sowieckie stacjonowało w Lubiążu do 1948 r., później urządzono w klasztorze szpital psychiatryczny dla czerwonoarmistów. Od 1950 w pomieszczeniach klasztornych składowano książki i zbiory muzealne. Od 1989 roku prowadzone są prace renowacyjne lubiąskiego zespołu klasztornego, głównie dzięki staraniom wrocławskiej Fundacji Lubiąż. W roku 2000 zakończono wymianę dachów nad całym kompleksem.
Zwiedzanie odbywa się w godzinach: 9:00-18:00 w grupach o każdej pełnej godzinie.
Ceny biletów: normalne 15,00 zł. a ulgowe 10,00 zł.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO TWIERDZY SREBRNA GÓRA
(129 kilometrów od Rychtala )
Rychtal – Namysłów – Brzeg – Strzelin - Ząbkowice Śląskie - Srebrna Góra
Twierdza Srebrna Gόra jest największą górską twierdzą w Europie. Powstała w latach 1765-1777. Największy podziw budził i nadal budzi potężny Donjon, jeden z najciekawszych obiektόw fortyfikacji epoki nowożytnej. Jednak Twierdza Srebrna Gόra to w rzeczywistości nie jeden obiekt a cały zespół wznoszących się nad miasteczkiem fortόw. Twierdza składa się bowiem aż z sześciu fortόw i kilku bastionόw. Głόwny jej trzon tworzy zespół bastionόw z Donjonem w środku. Obiekt ten posiadał 151 pomieszczeń fortecznych (kazamat) rozmieszczonych na trzech kondygnacjach. Ogromne magazyny, studnie, zbrojownia, kaplica, więzienie, szpital, piekarnia, browar, warsztaty rzemieślnicze i prochownia czynił fort całkowicie samodzielnym i samowystarczalnym. W jego wnętrzu mieściło się 3,756 żołnierzy, olbrzymie zapasy amunicji, opału i żywności. Do obrony służyły 264 działa moździerze. W obrębie twierdzy wydrążono 9 studni, w tym najgłębsza (84m) na terenie fortu Ostróg.
Twierdza Srebrna Góra czynna jest przez cały rok od godziny 10:00 do godziny 19:00. Codziennie odbywa się zwiedzanie Twierdzy z przewodnikiem ubranym w mundur żołnierza historycznego regimentu z epoki napoleońskiej. Czas trasy z przewodnikiem ok. 60 min. Ceny biletów: Normalny: 17,00 zł. a ulgowy: 14,00 zł. Rodzinny (2+2): 51,00 zł Dzieci do 4 lat: bezpłatnie
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO PAŁACU W KAMIEŃCU ZĄBKOWICKIM
(124 kilometry od Rychtala )
Rychtal – Namysłów – Brzeg – Grodków – Ziębice - Kamieniec Ząbkowicki
Na wzniesieniu górującym ponad Kamieńcem Ząbkowickim na Dolnym Śląsku stoi piękny pałac Marianny Orańskiej. To prawdziwa perła architektoniczna nie tylko Kotliny Kłodzkiej, ale całej Polski! Już z daleka w oczy rzucają się cztery czerwone, okrągłe wierze wystające ponad konary drzew, przez co pałac przywodzi na myśl zamek. Skrzydła pałacu w Kamieńcu Ząbkowickim tworzą prostokątny dziedziniec wewnętrzny, otoczony otwartymi arkadami. Całość prezentuje styl neogotycki z nawiązaniem do architektury romańskiej. Budowa pałacu w Kamieńcu Ząbkowickim rozpoczęła się w 1838 roku. Wtedy to po raz pierwszy miejsce to odwiedziła Marianna Orańska - królewna niderlandzka, fundatorka pałacu i dobra Pani całej Kotliny. Odziedziczyła te ziemie po swej matce i postanowiła tu wybudować letnią rezydencję, która do dziś zapiera dech w piersi. Tworzenie pałacu nie przebiegało bez przeszkód, bowiem prace zostały wstrzymane z powodu rozwodu Marianny z Albrechtem. Był to skandal i za karę zabroniono Mariannie przebywać na terenie Prus dłużej niż przez 24 godziny. Marianna obeszła ten zakaz kupując posiadłość w pobliskiej Bilej Vodzie, skąd nadzorowała dalsze prace nad Pałacem, który przekazała swemu synowi Fryderykowi Wilhelmowi Albrechtowi. Budowa została ukończona w 1872 roku a jej koszt to równowartość trzech ton złota. Marianna Orańska zmarła w 1883 roku. Jej potomkowie rezydowali w pałacu do 1945 roku, kiedy musieli uciekać przed Armią Czerwoną, pozostawiając wszystkie dobra. Rok później pałac spłonął. Dzieła sztuki i wyposażenie pałacu wywieziono oraz rozgrabiono. Marmurowe podłogi oraz kolumny do dziś zdobią Pałac Kultury i Nauki w Warszawie. W 1986 roku pałac wydzierżawiono na 40 lat, jednak nie był to dobry czas dla obiektu. Zarośnięty i zaśmiecony tkwił przez lata i niszczał. Dopiero w 2013 roku wrócił w ręce zarządcy - Gminy Kamieniec Ząbkowicki i od kilku lat jest gruntownie rewitalizowany. Z każdym rokiem pięknieje pałac oraz jego otoczenie. Uruchomiono kilka z kilkudziesięciu fontann, które tu niegdyś funkcjonowały, a które czerpały wodę ze specjalnie przygotowanych basenów na szczycie.
Pałac można zwiedzać co godzinę od 10.00 do 17.00. Bilety kupuje się w tzw. Czerwonym Kościółku, stojącym u stóp pałacu.
Godziny zwiedzania: codziennie 10.00-17.00, wejścia o pełnych godzinach Bilety: normalny 25 zł. a ulgowy 15 zł.
Warty zobaczenia jest też sam Kamieniec Ząbkowicki, z zabytkowym, dawnym klasztorem Cystersów i kościołem pocysterskim Wniebowzięcia NMP.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO ZAMKU JANSKY VIRCH W CZECHACH
(136 kilometrów od Rychtala )
Rychtal – Namysłów – Brzeg – Grodków – Nysa – Otmuchów – Javornik
Wznoszący się na skale górującej nad miastem Javornik zamek Jánský Vrch onieśmiela swoim majestatem. Początki grodu sięgają XIII wieku, a wybudowany został w celach obrony pogranicza byłych ziem Śląska. Przez wieki wraz z otaczającymi go ziemiami należał do biskupstwa wrocławskiego. Jednoznaczne przeistoczenie grodu w zamek miało miejsce podczas rządów w diecezji biskupa Filipa Gotharda Schaffgotscha w XVIII wieku. Jest wielce prawdopodobne, że to właśnie on przyczynił się do pozyskania przez parafię w Rychtalu relikwii I stopnia św. Jana Chrzciciela. Więcej na jego temat można przeczytać w zakładce: Duchowni, którzy wpisali się w dzieje Rychtala. Administracja zamku przygotowała cztery rodzaje tras tematycznych podążając którymi możemy zapoznać się z gospodarczym zapleczem zamku, tym samym zapoznając się z życiem służby od podszewki. Możemy także przechadzać się trasą reprezentacyjną po salach i komnatach ekskluzywnie wyposażonych w nieprzeciętne antyki i dzieła sztuki. Odwiedzając zamek możemy także zobaczyć jego poddasze i wierzę obronną a także podziwiać tematyczne wystawy sezonowe. Czas zwiedzania obiektu wacha się w granicach od pół godziny do dwóch w zależności od tego które z interesujących nas tras wybierzemy. Zwiedzanie odbywa się w towarzystwie polskojęzycznego przewodnika. Po zwiedzaniu zamku warto udać się do świetnego zajazdu u podnóży wzgórza zamkowego. Czesi honorują płatności w złotówkach dlatego też nie musimy posiadać koron odwiedzając to miasteczko.
Cena od 5 zł do 16 zł w zależności od wybranej trasy. Godziny otwarcia codziennie z wyłączeniem poniedziałków od 09:00 do 15:00
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO ZAMKU GRODZIEC
( 200 kilometrów od Rychtala )
Rychtal – Wrocław - Złotoryja - Grodziec
( Najszybszy dojazd: Drogą S 8 i Autostradą A 4 )
Zamek Grodziec w Grodźcu koło Zagrodna i Złotoryi na Dolnym Śląsku to bajeczny zamek, który stanął w czasach średniowiecza na bazaltowym, wukanicznym stożku o wysokości 389 m n.p.m. Dlatego z zamku rozciąga się wspaniała panorama na Grodziec i okolicę. Pierwsza potwierdzona wzmianka o Grodźcu pochodzi z bulli papieża Hadriana IV z 1155 r. W 1175 r. książę Bolesław Wysoki wystawił tu przywileje cystersom z Lubiąża. Za czasów jego następcy Henryka Brodatego drewniano – ziemny gród zastąpiono murowanym. Fundację zamkowego kościoła przypisuje się św. Jadwidze. W XIV i częściowo XV w. zamek stanowił własność rycerskiego rodu Bożywojów. W okresie wojen husyckich budowla została zdobyta i splądrowana przez oddziały husytów. W 1470 r. odkupił go książę legnicki Fryderyk I. Sprowadzeni przez niego mistrzowie murarscy z Wrocławia, Legnicy i Görlitz nadali założeniu obecny układ przestrzenny. Po śmierci księcia prace kontynuowano z polecenia jego syna, Fryderyka II. W ich efekcie Grodziec stał się jedną z piękniejszych rezydencji gotycko-renesansowych na Śląsku. W latach wojny 30-letniej zamek został zdobyty i spalony. Ponieważ skala zniszczeń była ogromna i warownia nie miała już większej wartości militarnej, po wojnie zdecydowano o wysadzeniu części obwarowań. W XVII i XVIII stuleciu czyniono próby odbudowy Grodźca, nie zakończyły się one jednak większymi sukcesami. Dopiero w roku 1800, kiedy właścicielem dóbr został książę Rzeszy Jan Henryk VI von Hochberg z Książa i Mieroszowa, podjęto poważniejsze prace konserwatorskie i rekonstrukcyjne. Na krótko przerwał je okres kampanii napoleońskiej, ale już w latach 30, XIX stulecia zamek stał się celem licznych wypraw turystycznych. Uchodził w owym czasie za pierwszy w Europie zabytek specjalnie przystosowany do celów turystycznych. W latach 1906-1908 zamek ulega gruntownej przebudowie. Na zamku powstaje muzeum sztuki gotyku i renesansu Śląska, hotel i restauracja. W 1945 roku spalony przez Rosjan. W latach 60-tych XX wieku częściowo odbudowany. Zamek Grodziec udostępniony jest dla turystów, w ramach biletu wstępu można zwiedzić dziedziniec, komnaty, wejść na ganki i wieżę (donżon) oraz zobaczyć w piwnicach wystawę narzędzi tortur. Na zamku Grodziec kręconych było wiele filmów. Jednym z nich jest „ Wiedźmin”.
Godziny otwarcia: Od 10.00 do 16.00
Ceny biletów: Normalny 10 zł., ulgowy 6zł.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO ZAMKU W MOSZNEJ
(100 kilometrów od Rychtala )
Rychtal – Opole - Moszna Zamek
Nazwa wioski pochodzi prawdopodobnie od nazwiska Moschin, rodziny przybyłej do parafii Łącznik w XIV wieku. Jak głosi legenda, Moszna w średniowieczu należała do Zakonu Templariuszy. W roku 1679 właścicielami Mosznej była rodzina von Skall. W 1723 roku po śmierci właścicielki Urszuli Marii von Skall, wieś przeszła w ręce jej kuzyna nadmarszałka dworu Fryderyka Wielkiego - Georga Wilhelma von Reisewitz. Z tego okresu pochodzi pałac - środkowa część dzisiejszego zamku. W roku 1771 rodzina von Reisewitz straciła Moszną, a majątek został zakupiony na licytacji przez Heinricha Leopolda von Seherr-Thossa - którego rodzina posiadała również na własność zamek i dobra w niedalekiej Dobrej. W 1853 roku Karl Gotthard Seherr-Thoss sprzedał Mosznę Heinrichowi von Erdmannsdorfowi, który zbył ją w 1866 roku Hubertowi von Tiele-Winckler z Miechowic. Jego syn Franz Hubert był pomysłodawcą i budowniczym zamku, wzniesionego po tym, jak w 1896 roku częściowo spłonął barokowy pałac. W 1904 r., a później 1911 i 1912 hrabiego odwiedzał władca Niemiec, przybywając na polowanie i to dla niego wybudowano, w latach 1911-1913 skrzydło zachodnie. Syn Franza Huberta, Claus-Peter umierając bezdzietny, usynowił swojego kuzyna, którego syn miał dziedziczyć majątek i tytuł hrabiowski. Jego rodzina mieszkała do końca wojny w Zamku Moszna, uchodząc do Niemiec przed nadchodzącą armią czerwoną. Po wojnie losy Zamku układały się różnie - od 1972 do 2013 roku służył za budynek szpitala. Zamek, zgodnie z fantazją Franza Huberta, ma 365 pomieszczeń i 99 wież, z których słynie. Niespotykana architektura Zamku przyciąga do Mosznej rzesze turystów.
Godziny zwiedzania z przewodnikiem:
Od poniedziałku do piątku 11.00 – 16.00 Ceny biletów: Normalne 10 zł. a ulgowe 7 zł.
W soboty, niedziele i święta 10.00 do 16.00 Ceny biletów: Normalne 12 zł. a ulgowe 8 zł.
Wejście na teren pałacowo – parkowy 4 zł., 5 zł. w zależności od dnia tygodnia.
Od godz. 17.00 odbywa się ekstremalne zwiedzanie zamku w cenie 35 zł. od osoby dorosłej i 30 zł. od dziecka.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO KRZESZOWA
(195 kilometrów od Rychtala )
Rychtal – Wrocław - Wałbrzych - Krzeszów
Krzeszów to miejscowość położona w Kotlinie Kamiennogórskiej na Dolnym Śląsku. Przez Krzeszów przebiega główny Europejski Szlak Cysterski oraz Sudecka Droga św. Jakuba. Miejscowość ta to przede wszystkim Bazylika Mniejsza p.w. Wniebowzięcia NMP – Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej - piękna późnobarokowa świątynia z przebogatym wnętrzem, nazywana Europejską Perłą Baroku, w której na szczególną uwagę zasługuje ołtarz główny z monumentalnym obrazem Wniebowzięcia NMP, zespół fresków o tematyce biblijnej i zakonnej oraz organy koncertowe – przez wielu uważane za najlepiej zachowane organy barokowe w tej części Europy. Na placu sanktuarium znajduje się również kościół p.w. św. Józefa z cyklem fresków „Śląskiego Rembrandta” M. Willmanna „Radości i troski św. Józefa” - prezentującym w niespotykany sposób sceny z życia św. Rodziny. W tylnej części bazyliki znajduje się Mauzoleum Piastów Świdnicko - Jaworskich, w którym w gotyckich sarkofagach spoczywają szczątki fundatorów krzeszowskiego opactwa. Poza murami w pięknym krajobrazie rozsiane są kaplice Kalwarii Krzeszowskiej liczące 33 stacje służące rozważaniu męki Chrystusa. Jednak największym skarbem sanktuarium jest XIII-wieczna ikona Matki Bożej Łaskawej – najstarszy wizerunek maryjny w Polsce, ukoronowany 2 czerwca 1997 roku w Legnicy przez Papieża św. Jana Pawła II. Krzeszów to również przez wieki miejsce przenikania się trzech kultur, gdyż początku istnienia pielgrzymowali tu Polacy, Niemcy i Serbołużyczanie. Również obecnie w poszukiwaniu głębokiego spotkania z Bogiem i Matką Jezusa, jak również z wielkim pragnieniem doświadczenia niezwykłych łask, przybywają tutaj pielgrzymi nie tylko z Polski ale również z Niemiec i Czech.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO ZAMKU TOPACZ
( 94 kilometry od Rychtala )
Rychtal – Wrocław - Topacz
Według Aleksandra Dunckera, niemieckiego wydawcy, księgarza i pisarza, który w latach 1857-1883 wydał spis wiejskich dworów, pałaców i rezydencji szlachty pruskiej, wieża obronno-mieszkalna została zbudowana przez templariuszy w celu zapewnienia bezpieczeństwa przewożonych kupców wraz z ich majątkiem. Niestety daty budowy ani przejścia dworu w ręce świeckie nie są mu znane. Historia obiektu, którego pierwszą budowlą była dwupiętrowa wieża obronno-mieszkalna na planie prostokąta z nawodnioną fosą, sięga początków XIV wieku. Na początku XVI w. wieżę podwyższono o jedną kondygnację z tarasem widokowym na szczycie. W latach 1586-1600 posiadłość należała do Heinricha von Vogt i jego następcy, który w roku 1618 dobudował renesansowy budynek. W XIX wieku miała miejsce kolejna rozbudowa obiektu podczas której od strony płn.-zach. dostawiono budynek oraz podwyższono wieżę o jedną kondygnację. Od roku 1638 do 1659 dwór należał do rodziny von Waldau, a w latach 1699 do 1741 do Hansa Christiana von Roth, którego córka Charlotte Eleonora wniosła wieś wraz z dworem w posagu do rodziny Köningsdorf. W roku 1870 hrabia von Köningsdorf sprzedał posiadłość założycielowi spółki cukrowniczej Rath Schöller&Skene, która pozostała w ich posiadaniu do II Wojny Światowej. W czasie wojny żaden z budynków nie ucierpiał. Po wojnie w części pomieszczeń funkcjonował zakład wychowawczy, którego pensjonariusze pracowali przy zakładaniu pól ryżowych w Gospodarstwie Rolnym Lasowa. W roku 2002 zamek Topacz znajdujący się już w rękach prywatnych odzyskał dawny blask, stając się ekskluzywnym obiektem hotelowo-konferencyjnym. Na jego terenie znajduje się m. in. Muzeum Motoryzacji i 50 hektarowy park.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO BAZILIKI MNIEJSZEJ W STRZEGOMIU
( 104 kilometry od Rychtala )
Rychtal – Wrocław - Strzegom
W okresie wypraw krzyżowych na terenie Królestwa Jerozolimskiego powstał rycerski zakon Templariuszy, oraz zakony szpitalne, późniejsi Joannici i Krzyżacy. Po upadku krucjat zakony te prowadziły szeroką działalność na terenie Europy. Joannici zasłynęli z licznych monumentalnych budowli. Na terenie Śląska wznieśli kościoły w Złotoryi (XIII-XIV w.) oraz kościół w Strzegomiu. W roku 1180 Joannici otrzymali Strzegom, lokowany w 1242 r. Istniał w tej miejscowości kościół Św. Andrzeja, zniszczony przez Mongołów podczas najazdu na Śląsk w 1241 r. Zanim powstała obecna świątynia, wznieśli oni w XIII wieku mniejszy obiekt. Ostatecznie na początku XIV stulecia zakon zdecydował się na budowę ogromnego kościóła z granitu, bazaltu oraz piaskowca użytego do elementów dekoracyjnych. Do jego powstania przyczynili się też książęta świdniccy i strzegomscy mieszczanie. Jak bogate i zamożne musiały to być tereny, skoro wystawiły tak okazałą budowlę. Nawa główna świątyni ma wysokość 26,2 metrów, długości 76 metrów, a szerokości 26,6 metrów. Nad jednym z wejść wita nas piękny średniowieczny tympanon przedstawiający sceny z życia św. Pawła. Jak w komiksie możemy prześledzić sceny z życia świętego. Budowa kościoła trwała długo – zasadniczy zrąb świątyni powstał w l. 1250-1390, prace ukończono dopiero w początkach XVI w. W 2002 roku papież Jan Paweł II wydał bullę na mocy której świątynia strzegomska otrzymała godność bazyliki mniejszej. Pełna jej nazwa brzmi: Kościół pod wezwaniem św. Apostołów Piotra i Pawła - Bazylika mniejsza.
Bazylika mniejsza w Strzegomiu otwarta jest dla zwiedzających przez cały dzień.
PROPOZYCJA RODZINNEJ WYCIECZKI DO OSTROWA TUMSKIEGO WE WROCŁAWIU
(98 kilometrów od Rychtala )
Przez trasę S8 i A8
Stanowiący siedzibę pierwszych Piastów gród na Ostrowie Tumskim założony został prawdopodobnie w X stuleciu. Konstrukcja nie posiadała początkowo elementów murowanych, a pierwszym wzniesionym z trwałego budulca gmachem była kaplica pod wezwaniem św. Marcina. Powstała ona przypuszczalnie na początku XI wieku, a od wieku XII należała do opactwa na Ołbinie. Wschodnia część wyspy już wtedy należała do biskupa wrocławskiego, na początku XI wieku zbudowano pierwszą katedrę, która zastąpiła znajdujący się tam wcześniej niewielki kościół. Prawdopodobnie w 1163, gród zbrojnie najechał powracający z wygnania Bolesław Wysoki – wnuk Bolesława Krzywoustego, który wybrał to miejsce na swoją nową siedzibę. Najwcześniej w roku 1166 rozpoczął on zastępowanie drewnianej zabudowy murowaną, formując – przy wykorzystaniu warsztatu cysterskiego z Lubiąża romańską rezydencję, składającą się z domu biskupiego, pałacu książęcego, ośmiobocznej kaplicy z absydami (tzw. relikwiarzowej), zabudowań opactwa oraz osiemnastobocznej kaplicy, zwanej dworską kaplicą romańską. Wszystkie budynki wzniesione zostały z cegły i usytuowane były tuż przy drewniano-ziemnym wale zapewniającym obronność założenia. Pod koniec XIII w. nastąpiła dalsza rozbudowa grodu, który stał się zamkiem, w ten sposób, że w miejsce splantowanego wału wzniesiono mur obronny, posiadający co najmniej dwie wieże. Osiemnastoboczną kaplicę zastąpiono nową, ośmioboczną aulą, a w południowej części rozpoczęto budowę dwu- lub trójkondygnacyjnej kaplicy grobowej pod wezwaniem NMP (obecny kościół św. Marcina). Niedługo po śmierci Henryka IV Probusa zamek stracił swoją pozycję głównej siedziby książęcej, a kolejni władcy: Henryk V Brzuchaty, Bolko I Surowy oraz Henryk VI Dobry częściej korzystali z rezydencji na lewym brzegu Odry. W roku 1315 cały Ostrów Tumski sprzedany został władzom kościelnym i od tego czasu jurysdykcja świecka przestała na wyspie obowiązywać, z czego nierzadko korzystali ci, którzy naruszyli prawo świeckie na terenie Wrocławia. Przejawem swoistych praw obowiązujących na Ostrowie Tumskim był obowiązek zdejmowania nakrycia głowy już przy wejściu na most Tumski (obecny, żelazny, stoi na miejscu średniowiecznego, drewnianego), gdzie stał słup graniczny małego „państwa kościelnego”. Obowiązek ten dotyczył również głów koronowanych. W roku 1382 król czeski Wacław IV wysunął pomysł budowy na Ostrowie nowego zamku królewskiego o dwóch wieżach, z grubymi murami i fosą. Projekt upadł, a Ostrów Tumski stał się odtąd ośrodkiem władzy biskupiej, gdzie warownia służyła jedynie za siedzibę dla kleru kolegiackiego. Niepotrzebny nikomu zamek zburzono ostatecznie na przełomie XV i XVI wieku. Na Ostrowie Tumskim czasowo pomieszkiwał Mikołaj Kopernik, który w latach 1503-1538 był scholastykiem kościoła św. Krzyża.